TP-Link C3150 V2 review
Productpagina @ TP-Link

De TP-Link C3150 is al enkele maanden op de markt, en met de C3150 V2 maakt TP-Link hun kandidaat in de pittige middenklasse (of hoge-middenklasse) klaar voor de strijd in 2017. Dit doen ze met o.a. een nieuwe chip, enkele nieuwe features, en ook met een fris nieuw likje verf voor de huisstijl van TP-Link om te vieren dat ze de 20 jaar zijn gepasseerd. Woop, party! Nog één jaar en ze mogen een biertje drinken in de states! Voor je te enthousiast wordt: er zit geen taart bij in de verpakking, gemiste kans 😉

Terug naar de inhoud. De nieuwe C3150 vervangt tevens de Archer C2600. Niet heel vreemd, want 2600 en 3150 klasse routers zitten feitelijk direct in elkaars vaarwater met enkel de NitroQAM tech van de Broadcom processor, waarmee ze in theorie 25% meer snelheid kunnen halen, als verschil. Nu klinkt 25% heel mooi, maar gezien de beperkte (minor overstatement) ondersteuning voor die techniek heb je er enkel in uitzonderlijke gevallen (Wireless bridges) iets aan.

Ten opzichte van de AC1750 en AC1900 klasse modellen, die je voor grofweg 90 tot 180 euro in de markt ziet, is het verschil eenvoudiger te kwantificeren: dat zijn 3×3 (drie datastromen) modellen terwijl de AC2600 en AC3150 modellen 4×4 oplossingen zijn; vooral met extreem snelle (4×4) client systemen interessanter, maar ook met een toenemend aantal apparaten het overwegen waard. Met AC2600/AC3150 producten kijken we dan ook naar de 180 tot 250 euro prijsklasse waarin de huidige C3150 zich de laatste maanden constant zich scherp heeft weten te positioneren.

De V2 krijgt net als de V1 een adviesprijs mee van 199 euro.

Zoals gezegd een nieuwe verpakking! Fris kleurtje, laagje hoogglans, nieuw logo, ik vind hem leuk! In de verpakking dan: adapter met LEDje, beknopte handleiding (prima), netwerkkabel, vier antennes en wel zo handig: de AC3150 zelf.

Het zeker is geen kleine jongen, al houdt TP-Link het design redelijk bescheiden. De combinatie mat en glans doet het in onze ogen goed, al zijn zwarte hoogglans plastics wel stofvangers. Onderop zien we dat deze router aan de muur kan worden gemonteerd, en wat het wachtwoord is voor de twee WiFi netwerken die de router uitzend. Waarom ervoor is gekozen om twee losse SSID’s te maken is mij niet duidelijk, zeker gezien Smart Connect / band steering een focus feature is (die overigens default uit staat in de firmware?).

Wat aansluitingen en knoppen betreft zien we de bekende WAN (Internet) poort, vier LAN poorten, twee USB poorten, één USB 3.0 en één 2.0, en fysieke knoppen voor WPS, WiFi aan/uit, power aan/uit en LED aan/uit (bovenop). Vooral de WiFi aan/uit knop is ongebruikelijk, maar wel een interessant concept. Hoewel je in menig router deze schakeling kan maken, of in kan plannen (dat kan hier overigens ook) is een fysieke knop wel wat toegankelijk voor eenvoudigere gebruikers. Of je de feature nu wilt gebruiken als parental control (lees: kinderen van de WiFi af knikkeren), dat je vreest voor straling, of dat je het energieverbruik terug wilt dringen; het scheelt namelijk 3,65W verbruik wanneer de WiFi uit staat. Nu kan je voor die paar euro per jaar vermoedelijk beter een strak schema instellen dan dagelijks knopjes indrukken, maar dat terzijde.

Met de antennes erop is het een redelijk imposant maar toch bescheiden gevaarte. Eenmaal aangesloten zien we bovenop de status LEDs die netjes zonder te veel lichtvervuiling informatie geven, al kan je zowel met de fysieke knop als met de software de verlichting uitzetten, en ook hier is een schema mogelijk om ze bijvoorbeeld enkel ’s nachts uit te zetten. Praktisch plusje voor gebruik in slaapkamers en dergelijke.

Van een noodzakelijke installatie is feitelijk geen sprake. TP-Link heeft een goed functionerende automatische internet herkenning die wanneer je deze AC3150 aan praktisch elke provider modem hangt direct volledig functioneert. Zelfs achter de TP-Link AD7200 (die weer achter een modem staat) hier was instelling niet noodzakelijk. Verbindt met het WiFi netwerk en de code onderop de router, en je kan aan de slag. Om instellingen aan te passen kan je vervolgens naar 192.168.0.1 (admin/admin als standaard login) of gebruik maken van de app. We beginnen met de browser:

Met de nieuwe huisstijl komt ook een frisse firmware update. Recente producten van TP-Link hadden al een lekker overzichtelijke en frisse interface en het grootste verschil is dan de kleurstelling, maar ga je een paar jaar terug dan is het verschil goed te merken. Mijn voornaamste kritiek is dat sommige delen wel erg licht zijn, denk aan licht grijze tekst op wit, of witte letters in gele vakjes; daar mag meer contrast in.

Inhoudelijk is overzicht echter koning, en dat doen ze uitstekend. Binnen de ‘basic’ omgeving zien we weinig complex; eenvoudig overzicht, bij het WiFi netwerk kan je enkel de naam en het wachtwoord wijzigen, bij de USB instelling kies je enkel de naam om de opslag in je netwerk te herkennen en je kan aan de slag, en ook het gastennetwerk valt je niet lastig met complexe vragen. Laatstgenoemde staat overigens standaard uit. Parental controls zijn het enige waar een leek even scheef naar zal kijken, maar dat is onvermijdelijk gezien het onderwerp. De controls zijn niet extreem, maar je kan beperkingen opleggen per apparaat zoals online time (Jantje geen internet na 8 uur), en bepaalde content blokkeren, al is dat laatste geen vlekkeloze oplossing ongeacht het merk router.

In het geavanceerde deel is de informatievoorziening uitgebreider, zo ook de opties. Een overzicht van de pagina’s die je daar aantreft:

Een deel van de pagina’s komt overeen met het basic deel, maar het aantal opties daarbij neemt dan toe, denk bijvoorbeeld aan het kanaal kunnen kiezen van je WiFi signaal, of voor de USB share losse toegangsrechten in te kunnen stellen.

We zien verder een scala bekende, typische opties zoals Internet-, LAN-, DHCP-, WPS, IPv6 en UPnP instellingen. Zaken zoals port forwarding ontbreken uiteraard ook niet. Interessante toevoegingen zijn o.a. de IPTV feature, waarmee je specifieke poorten kan inzetten om je IPTV signaal door te sturen, want een hoop getweak kan schelen (uit ervaring). Ook de VPN feature met OpenVPN en PPTP VPN support verdient pluspunten.

Verderop treffen we nog wat aparte zaken aan, zoals Airtime Fairness om de invloed van zeer oude en trage WiFi clients binnen je netwerk te beperken; die kunnen de prestaties van je snellere apparatuur beinvloeden, en ook kleine extra’s zoals het uitschakelen van alle verlichting in de nacht is fijn. Hou er echter rekening mee dat de adapter van de router ook een klein LEDje heeft die daar weer niet onder valt.

Ook even extra aandacht voor de DDNS feature: het is geen onbekende instelling voor zij die toegang van buitenaf willen instellen, maar TP-Link heeft aangegeven dat er deze maand een update zal komen waarin TP-Link DDNS wordt toegevoegd, waarbij je deze toegang dus eenvoudiger kan opzetten zonder elders een DDNS dienst af te hoeven nemen of op te hoeven zetten. Ook een losse access point modus zal bij die update worden toegevoegd.

Al met al lijkt TP-Link, zeker met die update in het achterhoofd, een complete firmware neer te zetten zonder daarbij de eenvoudige gebruiker te veel af te schikken. Ook is het nauwelijks zoeken naar de feature die je wilt, dus kudos voor overzichtelijkheid.

Toch is een kritische kanttekening op zijn plaats. Hoewel DFS, waarmee veel meer 5GHz kanalen beschikbaar zijn, wordt genoemd in de V2 update informatie van TP-Link kan er op moment van schrijven nog geen gebruik van worden gemaakt. Navraag leert dat ook DFS door middel van een update op korte termijn beschikbaar zal komen.

Verder opvallend: Nergens in de router is een MU-MIMO instelling terug te vinden, terwijl MU-MIMO een focus feature is. Nu zijn MU-MIMO clients extreem zeldzaam, ik heb ze op dit moment niet in huis, en is de praktische meerwaarde als gevolg discutabel, maar in eerdere producten was er altijd een checkbox aanwezig. Het zou echter kunnen dat MU-MIMO gewoon altijd aan staat omdat het onderdeel is van de 802.11ac Wave 2 standaard.

De TP-Link Tether app, in dit geval de Android variant, houdt het eveneens simpel, al zit ook daar wel het gros in van wat een typische gebruiker zal willen aanpassen. In eerste instantie zie je enkel de internetstatus, en verbonden apparaten en kan je je wifi instellingen (naam, wachtwoord) aanpassen; veel verder zal de leek niet komen. Toch zien we ook de gastnetwerk opties, de optie om apparaten te blokkeren en de opties om als ouders je kinderen te beheersen. Firmware updates kunnen ook vanuit de app worden uitgevoerd.

Met een nieuwe testomgeving tot onze beschikking hebben we ook een nieuwe vaste methode opgezet voor router reviews, waarbij deze TP-Link AC3150 de eerste lijn mag zetten en we het dus met een tabel zullen doen totdat we vergelijkingsmateriaal in grafieken kunnen brengen.

Wat meten we in router reviews:
– WAN-LAN prestaties, gemeten in Mbps; vooral relevant voor mensen met Gigabit glasvezel. (Hoort minimaal 900+ te zijn, normaliter 940)
– LAN-LAN prestaties, gemeten in Mbps; is Gigabit echt Gigabit? (Hoort minimaal 900+ te zijn, normaliter ca 940)
– Stabiliteitstest: Twee laptop clients, één draadloos en één bedraad, die beide vele honderden gelijktijdige verbindingen opzetten om een crash of dataverlies te forceren. Dit om uit te sluiten dat een fanatieke torrenter de router kan overbelasten. Dit resulteert in een ‘pass’ of ‘fail’.
– Het gemiddelde stroomverbruik over 10 minuten met alle instellingen ‘uit de doos’
– Het gemiddelde stroomverbruik over 10 minuten met WiFi netwerken uitgeschakeld.
– Indien opslag mogelijkheden beschikbaar zijn testen we de download en upload snelheid van de desbetreffende opslag optie, veelal een USB poort, in MB/s. Dit doen we met een externe USB 3.1 behuizing met een SSD waardoor de beperkende factor de aansluiting op de router is.

En dan waar het de meeste mensen om zal gaan: De WiFi snelheid. We testen de gemiddelde download snelheid op de 2.4GHz en 5GHz frequentie op drie verschillende locaties rondom de router:
– Op 5 meter van de router met line-of-sight
– Op 30 meter van de router met line-of-sight
– Op 10 meter diagonaal van de router met dik betonnen plafond tussen beide.

Elke individuele draadloze test is an sich redelijk vlot uit te voeren, echter gezien de vele invloeden op WiFi signalen zijn uitschieters en schommelingen eerder regel dan uitzondering. Elke test wordt dan ook vele malen uitgevoerd over meerdere dagen om tot een betrouwbaar resultaat te komen, en daarbij worden noemenswaardige uitschieters buiten de berekening gehouden.

De test client is voorzien van een TP-Link AC1200 USB 3.0 adapter, een 2×2 adapter waarmee in theorie 867MHz op 5GHz 802.11ac verbindingen en 300Mbps op de 2.4GHz band mogelijk is. Daarmee testen we bij luxere routers dus niet alle, maar twee van de aanwezige datastromen gelijktijdig en mensen met zeldzamere 3×3 en 4×4 clients zullen het doorrekenen zelf moeten doen. Praktische snelheden met dergelijke 2×2 clients in normale omgevingen, rekening houdend met andere netwerken in de omgeving, liggen uiteraard lager dan de theoretische. Een ruwe indicatie is dat je op 5GHz tot ca 430 Mbps stabiel of op 2.4GHz ca 100 Mbps tot uiterlijk 120 Mbps stabiel neer zal zetten, en dat zijn de uitgangspunten voor de korte bereik testen. Pieken en uitschieters in de 500-600 Mbps range komen redelijk frequent voor zelden langdurig houdbaar.

Totdat wij over gaan naar een 4×4 test client houdt dit in dat in deze directe vergelijking het voordeel van een 4×4 router over een 3×3 model niet altijd direct duidelijk zal zijn. Voor prestatie vergelijkingen in de toekomst zullen we dan ook enkel routers in dezelfde klasse naast elkaar zetten om misverstanden te voorkomen.

Op dit moment kunnen wij MU-MIMO nog niet behoorlijk testen en blijft MU-MIMO dus verder buiten beschouwing. Dit is de eerstvolgende prioriteit maar het aanbod aan MU-MIMO clients blijft zeer beperkt.

Naast de prestaties noteren we : aansluitingen, antenne layout (datastromen), en controleren we de aanwezigheid van vijf van de populairste router features: DFS voor optimale 5 GHz prestaties in drukke omgevingen, gasten netwerk, ouderlijk toezicht, VPN en MU-MIMO.

En als we niets beters te doen hebben testen we ook nog even of de antennes fysiek een beetje stevig zitten.. ahem 😉

Het overzicht van de prestaties:

We kunnen er vrij kort over zijn: Dat zijn prima resultaten voor een AC1200 client. Op korte afstanden zitten de prestaties keurig op wat je in een dergelijke ideale opzet zou verwachten, het verval over een toch flinke 30 meter op het 5GHz signaal valt alleszins mee, en het verlies op de 2.4GHz band door de dikke laag beton blijft tot het minimum beperkt. Het verval van het 5GHz signaal door het plafond is fors, maar dat is eveneens in lijn der verwachtingen.

Verder doet de TP-Link Archer AC3150 V2 wat je mag verwachten over de LAN en WAN poorten, althans wat je mag verwachten van een router boven de 100 euro. Extreem positief zijn ook de USB prestaties; een volwaardige NAS is een router niet omdat een NAS firmware veel meer features biedt, maar als je doelstelling enkel is om wat bestanden beschikbaar te maken binnen je netwerk doet TP-Link hier werkelijk uitstekende zaken. Stabiele downloadsnelheden van 99 MB/s zijn echt top, zeldzaam, en dusdanig dicht bij Gigabit LAN prestaties dat je er geen kwaad woord over kwijt kan. Upload ligt weliswaar iets lager en eerder in het ‘bovengemiddeld’ gebied dan in het uitzonderlijke, maar veelal zal de download leidend zijn.

Met ook de stresstest als ‘pass’ valt er dan ook weinig anders te concluderen dat de prestaties gewoon goed zijn. Het enige waar TP-Link wellicht nog iets aan kan sleutelen is het verbruik, want 10,65W is wat aan de hoge kant en gezien routers normaliter 24/7 aanstaan scheelt dat toch weer een paar euro per jaar. Het verbruik is vooral opvallend gezien de Talon AD7200, die ook nog een 60GHz WiFi uitzendt, een stuk minder verbruikt, en ook de Archer C3200 lag wat lager. Ik heb een flauw vermoeden dat de Broadcom processor hier een rol in speelt, maar zekerheid ontbreekt.

Hoewel ik de V1 van de Archer AC3150 niet in handen heb gehad is het niet lastig om de conclusie te trekken dat TP-Link een stap in de goede richting zet met de Archer AC3150 V2: Een 4×4 802.11ac Wave 2 oplossing is voor intensieve WiFi / netwerk gebruikers en zij met snelle draadloze clients per definitie interessant, en als die dan wordt voorzien van wat actuele snufjes is dat natuurlijk enkel positief. Link aggregation, waarbij je twee bekabelde poorten kan combineren voor dubbele snelheid, is voor (de betere) NAS en server eigenaren een interessante toevoeging die in de V1 ontbreekt, en het is ook zeker fijn dat TP-Link ook DFS niet langer links laat liggen. Dat laatste ontbrak vrij structureel in de meer betaalbare routers, laten we vooral ook niet vergeten dat TP-Link traditioneel scherp in de prijzen is, maar speelt een grote rol in optimale 5 GHz prestaties en is nu dus één reden minder om extra te hoeven investeren.

‘Nu’ is overigens niet het juiste woord, want het is nog even wachten op de firmware update die het toevoegt. Hetzelfde gaat op voor de 160MHz bandbreedte support welke onderdeel is van de Wave 2 standaard, en ook de AP modus moet nog via die update worden toegevoegd (al staat niets je in de weg hem al handmatig als AP in te stellen), waardoor duidelijk wordt dat TP-Link dus een klein beetje een valse start maakt met deze productrelease. Dat zijn allemaal verre van onmisbare onderdelen die normaal gebruik niet in de weg staan, maar de echt relevante sprong tussen de V1 en V2 ligt zodoende nog wat weekjes voor ons. Hoe dan ook: DFS moet hard worden toegejuicht totdat elke fabrikant er een gewoonte van maakt.

Los van het even geduld moeten hebben is het lastig om te klagen, het enige meetbare minpuntje is het iets hogere verbruik wat lastig te begrijpen is gezien het lagere verbruik van de twee hoger gepositioneerde TP-Link modellen, maar wat pure prestaties betreft doet de Archer C3150 simpelweg goede zaken. Zowel op gebied van LAN-LAN, LAN-WAN en WiFi prestaties is het een keurig totaalplaatje, en de snelheden van de USB 3.0 poort zijn gerust fantastisch te noemen. Daarbij is het te verwachten dat ook de Archer C3150 V2 weer agressief scherp in de prijzen zal zitten, en is het ook niet zo dat TP-Link om dat te halen agressief kosten heeft gemeden. In tegendeel, los van vrijwel al het gebruikelijke zien we ook nog wat handige en leuke extra’s zoals een degelijk VPN oplossing, fysieke WiFi- en LED schakelaars, en ook het software- en app pakketje van TP-Link voelt als iets waar aandacht aan is besteedt.

Kortom: Klein beetje puntenaftrek voor het hogere verbruik en het nog moeten uitrollen van enkele beloftes, maar verder zien we keurige draadloze prestaties, uitstekende USB prestaties, een nette featureset en een keurige presentatie van product, software, en app.

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:
[wpdevart_facebook_comment curent_url=”http://www.techtesters.eu/tp-link-archer-c3150-v2-review/” title_text=”” order_type=”social” title_text_color=”#000000″ title_text_font_size=”1″ title_text_font_famely=”arial” title_text_position=”left” width=”100%” bg_color=”#d4d4d4″ animation_effect=”random” count_of_comments=”10″ ]