Samenvatting

De Yeti Pro is een fantastische microfoon, die fysiek even indrukwekkend is. Bruikbaar als USB Plug & Play mic, maar eigenlijk toch vooral bedoeld voor de meer pro setups vanwege het forse prijskaartje en de XLR aansluiting voor gebruik met (semi) pro apparatuur. Voorzien van alle relevante features zoals een mute knop (ja, die ontbreekt vaak!), gain knop, meerdere opnamepatronen en met een ingebouwde geluidskaart als opvallende extra. Puur voor wat casual streamen en voice-overs is het eigenlijk overkill, de meerwaarde van een top microfoon komt dan niet echt tot zijn recht boven ‘gewoon een hele goede’, maar als je een microfoon op de groei koopt richting een professionelere opstelling wel verdomd aantrekkelijk: 9,5/10

Blue Yeti Pro review

Onlangs reviewden we al de populaire Blue Snowball, en de compacte Razer Seiren X microfoon. Leuke producten met hun eigen plusjes, maar wel aan de onderkant van de markt. We maakten in die reviews al de vergelijking met de microfoon die we vandaag in-depth gaan doorspreken: de Blue Yeti Pro.

Met een prijskaartje van 249 euro is de Yeti Pro natuurlijk een beest uit een heel andere klasse, en de normale Yeti zal de eerste stap omhoog zijn voor gebruikers die iets als een Snowball wat te eenvoudig vinden. Het is echter belangrijk te onthouden dat de Yeti Pro en Yeti niet exact hetzelfde zijn met wat featureverschillen, de Pro is de fundamenteel luxere microfoon. Hopelijk kunnen we ooit nog eens de normale Yeti testen, maar voorlopig moeten we het hiermee doen.

Net als bij de andere recente microfoon reviews een kleine waarschuwing: wij hebben de microfoons op één veelvoorkomende doelstelling getest: stemopnames voor o.a. streaming en voice-overs. De Yeti Pro gaat al enige tijd mee en is een bewezen kandidaat ook voor o.a. muziekopnames, maar die elementen laten we vooralsnog buiten de vergelijkingen.

Specificaties

De features en specs van Blue:

We zien wat duidelijke verschillen met de andere modellen tot dusver: met 24-bit / 192kHz een in theorie flink hogere kwaliteit, analoge XLR uitgangen voor (semi) pro gebruik met andere apparatuur (naast een eenvoudige USB modus voor de PC), meer opnamepatronen en ook meer features dan de andere headsets: lag-vrije headphone uit, volume control, gain control en mic mute. Verdomd handige features.

Uitpakken, bouw en features

Een net doch forser doosje dan we hadden verwacht met een handige korte uitleg over de opnamepatronen. Voor de ervaren mic kenner wellicht een bekend verhaal, maar voor de nieuwkomers toch een fijne vlotte uitleg.

Meegeleverd: zowel de XLR (Breakout) als de USB kabel, wel zo fijn.

De Yeti Pro is fysiek erg indrukwekkend. Met 30 centimeter rechtopstaand is het geen gevaarte dat je moet onderschatten. We kunnen ons voorstellen dat voor muziekopnames of in combinatie met een flinke arm het allemaal wel wegvalt, maar streamers die hun mic op hun bureau willen zetten kunnen maar beter vast wat ruimte maken.

De bouwkwaliteit en afwerking zijn echt uitstekend. Met voet, frame en afwerking van metaal klokt het geheel in op zo’n 1350 gram, dus de kwaliteit voel je er ook wel aan af. Het niveau van afwerking is ook gewoon goed, alles wijst op een luxe microfoon. Binnen het frame kan hij wat kantelen, daarin vindt hij een goede balans tussen soepele bewegingen en stevig genoeg om niet onbedoeld ergens heen te gaan.

Voorop zien we een handige mute knop en volumeknop voor een eventueel aangesloten hoofdtelefoon. De volumeknop voelt ook uitstekend aan.

Achterop zien we een gain knop en de switch voor de verschillende opnamepatronen. Die laatste voelt stevig, de gain knop voelt een beetje matig aan; er zit wat speling in en hij is wat aan de lichte kant. Toch jammer wanneer de rest zo verdomd goed voelt.

Onderop: USB aansluiting, XLR aansluiting, en de microfoonaansluiting. Helemaal onderop zien we een nette dempende laag tussen de mic en ons bureau.

In de praktijk

Voor de maximale opnamekwaliteit installeerden we de driver, en vol enthousiasme begonnen we op te nemen. In één woord: Holy sh-t. Goed, twee woorden dan. Wat een natuurgetrouwe en vooral gedetailleerde weergave betreft laat dit (toegegeven: flink duurdere) model de rest van onze vier mics heel ruim achter zich. Dat gevoel wanneer we van een typische gaming headset overstapten naar de Sennheiser HD 660 S zeg maar: opeens hoor je details die er voorheen niet waren, en als je terugstapt naar de goedkopere opties dan hoor je na een aanraking met dit ding pas in welke mate sommige zaken gecomprimeerd worden opgenomen.

De vergelijking met de Snowball hoeven we eigenlijk niet eens te maken, niet alleen in detail is de Yeti Pro duidelijk beter maar vooral ook het feit dat praktisch elk scherp randje van de Snowball (of Razer Seiren X) verdwijnt maakt het overtuigend de aantrekkelijkere optie. De grote uitdaging voor Blue zien we in de NT-USB, die weliswaar iets minder kleine details op weet te pakken en vooral aan de onderkant wat warmer is dan neutraal zijn we hier onverdeeld van mening dat als we ‘gewoon een prettige stem’ willen horen de half zo dure Rode toch een verdomd goede klus klaart. Hoewel ik het zingen aan vrouwlief over heb gelaten vonden we het toch een noodzakelijk stukje testen om te bevestigen wat wij ook dachten: een tikkeltje warm is prettig voor een voice-over voor dat radiostem gevoel, maar als je de microfoon ook voor muziek en zang wilt gebruiken zouden we de Yeti Pro zonder meer boven de NT-USB plaatsen.

Ons voornaamste probleem met de Yeti Pro was dat we vanaf het eerste moment (tot en met nu) het gevoel hadden dat er toch nog veel meer in zat dan we (op dat moment) hoorden, en andersom: dat we nog wat dingen hoorden die we liever weg zouden hebben. Zo leerden we ook dat we vooral de gain knop niet moeten gebruiken om een langere afstand tussen de microfoon en onze mond te compenseren (althans, niet meer dan een klein beetje). Waar we zowel de Rode NT-USB als de Snowball idealiter binnen zo’n 30 centimeter van onszelf hebben met het volume in Windows op 100% (meer ‘gain’ zit er niet in) bereiken we dat volume al met de Yeti Pro op nog geen 1/3e gan, maar als we omhoog gaan dan horen we al die kleine details die we juist niet willen horen duidelijker. Goede opnames krijg je met een goede mic, maar het potentieel van de Yeti Pro reikt veel verder dan dat en tot in omgevingen die geheel opgebouwd zijn rond een echte top opname. Zien we ‘het kunnen’ van de andere microfoons prima in een typische streamer / voice-over setup blijft het nodige potentieel van de Yeti Pro dus ongebruikt.

Iets vergelijkbaars zagen we met de arm / shockmount montage. Bij onze eigen Rode deden we dat vooral voor praktische redenen, zo’n forse mic op je bureau is gewoon niet heel handig. Met een arm voor je snuffert zonder dat hij op tafel in de weg staat was dan ook een praktische plus. Bijkomend voordeel: tafelgeluiden zoals het tikken op een mechanisch toetsenbord veranderen van ‘please god stop typing stop please stop’ in ‘hier kunnen we mee leven’. Ook de standaard stand van de Yeti Pro is gewoonweg niet in staat om dat soort pittige bijgeluiden via het bureau te dempen, al hadden we dat ook niet verwacht. Het viel echter op dat de achtergrondgeluiden die de Yeti Pro bij een onredelijk hoge gain op wist te vangen met de arm een stuk minder waren, wat ons deed vermoeden dat deze microfoon meer dan de anderen in staat was om nagenoeg onhoorbare geluiden op te vangen; computerfans en/of adapters bijvoorbeeld. Vergelijk dit met het luisteren naar een chique hoofdtelefoon, die minder schone bron soms minder aangenaam presenteert dan een eenvoudige sub 100 euro gaming headset. Compressie van geluid mag dan theoretisch minder mooi zijn, in de praktijk is het niet zo eenvoudig.

We kwamen dan ook vrij snel tot de conclusie dat we iets als de Yeti Pro gewoon heel anders moeten zien dan bijvoorbeeld de Snowball en de NT-USB waarbij we feitelijk voldoende gelukkig waren na het inpluggen ervan en het ding voor onze neus te hangen. De Yeti Pro vraagt nog meer dan die andere modellen om de extra investering van een arm, een shock mount, en vooral ook de tijd en moeite om vervolgens softwarematig het geluid nog beter te maken. Bij de NT-USB en de Snowball hadden we die neiging niet, maar de Yeti Pro bracht ons toch naar Premiere Pro en Audacity om te kijken wat we kunnen doen met redelijk eenvoudige opties als noise reduction. Zaken die lastig objectief aan te wijzen zijn maar passen bij de productervaring. Ook zaken die na toepassing verder hielpen te overtuigen dat de Yeti Pro gewoon een klasse boven die NT-USB staat. In de tech wereld wordt de term ‘Pro’ soms heel makkelijk op producten geplakt, maar we hebben hier toch een overtuigend gevoel dat dit monster daadwerkelijk bedoeld is voor mensen die op (Semi) Pro niveau met hun geluidsopname bezig zijn. Met liefde haal je er veel uit, maar het komt met een handleiding die de meer consument georiënteerde producten niet nodig hebben. Of eigenlijk: zonder aandacht aan randzaken ben je er gewoon nog niet met dit ding.

Hoewel we al aangaven dat we ons vooral op de stemopname van één persoon zouden richten in onze eerste microfoon reviews moeten we het toch nog even aanhalen dat de Blue Yeti Pro veel meer in huis heeft dan de geluidskwaliteit waar we onze meeste aandacht aan geven, want we moeten ook heel simpel stellen dat we puur voor het stemgeluid via USB voor een stream of voice-over de forse meerprijs van de Yeti Pro boven bijvoorbeeld de NT-USB niet zouden kunnen verdedigen. Helaas geen Yeti non-Pro ter vergelijking, maar we hebben een flauw vermoeden dat we die meerprijs boven de Snowball wel zonder meer zouden uitgeven gezien we hetzelfde zeggen voor de NT-USB. De NT-USB heeft echter geen XLR uitgangen voor integratie met andere (semi) pro recording oplossingen, en als je meer wilt dan ‘één persoon achter de mic’ biedt Blue wel extra opnamepatronen zoals stereo, 360 garden of bi-directioneel.

Wacht, een ingebouwde geluidskaart?

Gaandeweg ondekten we nog iets opvallends waar we even een los kopje aan willen geven. Dat er een lag-vrije ‘luister live naar je stem’ 3,5mm uitgang op zit wisten we en is een feature die elke serieuze recorder maar al te graag zou zien. Echter bij het installeren van de driver viel op dat Windows de microfoon ook als een uitvoerapparaat ziet. Je kan vanaf de pc ook gewoon iets afspelen naar die aangesloten 3,5mm hoofdtelefoon, naast het afspelen van wat de microfoon op dat moment opneemt. Niet alleen is dat een opvallende feature, maar het is een feature die op de productpagina niet besproken wordt. Onder specs staat wel ‘headphone amplifier’, maar that’s it.

De Blue Yeti Pro functioneert dus naast mic ook als externe USB geluidskaart, wat de deur weer open zet voor andere creatieve oplossingen.

Conclusie

Het is een enorm genoegen om dit soort producten te kunnen ervaren, want de Blue Yeti Pro zette onze bestaande kennis weer even mooi in perspectief. Hij laat zien dat wat jij denkt dat een mooie gedetailleerde opname is uit een degelijke 100 euro microfoon eigenlijk alsnog aardig gecomprimeerd is. Ik vrees dat we ooit nog eens zullen schrikken als we met microfoons aan de slag gaan die weer een veelvoud kosten van dit beestje.

Die ervaring heeft ook geholpen met het vinden van het platfond van wat een echt zinvolle investering is als jij als consument van plan bent te streamen, podcasts te maken of voice-overs te doen voor video. Als jij dat soort dingen als (serieuze) hobby op wilt pakken is het zeker de moeite om een goede microfoon te pakken, maar is de kans groot dat de Yeti Pro voor jou eigenlijk al een stap te ver is. Sowieso heb jij dan niets aan die XLR uitgangen die toch echt enkel voor samenspel met andere chique recording apparatuur is, bestaat de kans dat jij eigenlijk voldoende hebt aan enkel de cardioid opnamepatronen die in de meeste dedicated streaming/voiceover mics zit, en moeten we ook duidelijk zijn: op een lager prijspunt hebben we eigenlijk al een opnameniveau bereikt waarmee je voor praktisch iedereen ‘gewoon erg goed’ zal klinken als we puur naar gesproken stemopnames luisteren. Zang en instrumenten die vermoedelijk meer overtuigend meer profiteren van betere mics even terzijde dus. Als ik met eindeloos budget mag kiezen tussen de vijf modellen die wij hebben zou ik nog absoluut de Yeti Pro inzetten, ook ‘slechts’ voor streams, chats en een incidentele voice-over omdat de stem nog net even wat gedetailleerder en meer helder voor de dag komt, maar de 100 (of meer) euro boven de reeds erg aantrekkelijk, ietwat warmer klinkende NT-USB is wel fors om dat even blind te adviseren. Tenzij je geld over hebt, dan sure.

De Yeti Pro lonkt echter op meerdere manieren dan enkel met damn good sound. Sommige redelijk vanzelfsprekende (doch op menig concurrent zoals de NT-USB afwezige) features zoals de oh zo handige mute knop en de gain knop, meerdere opnamepatronen, maar ook met bijna verborgen praktisch extra’s zoals de ingebouwde geluidskaart waarmee je via aangesloten hoofdtelefoons niet alleen live naar je microfoon kan luisteren, maar ook geluid vanaf je pc naar die hoofdtelefoon kan sturen. Fysiek is het ook een prachtig apparaat, met stevige bouw, chique afwerking, mega stevige poot en met enkel de wat ‘mweh’ voelende gain knop als kritiekpuntje maar waarmee hij toch meer indruk maakt dan de andere vier. Wel vrezen we dat veel van die fysieke flair minder zichtbaar zal zijn omdat een chique microfoon als dit simpelweg schreeuwt om een arm (al dan niet met shock mount afhankelijk van je opstelling). Zeker gamers / streamers die hun toetsenbord of andere spullen op hun bureau gebruiken raden we aan om direct een arm bij hun microfoon te halen, ook wanneer je iets betaalbaars als de Snowball pakt.

Zo krijg je dus best wat overtuigende argumenten erbij voor die extra euro’s, genoeg dat we deze microfoon ook een topscore mee geven. Voor beginnende streamers en videomakers lijkt een voordeligere optie nog altijd meer dan voldoende, zeker als je weet dat jouw hobby niet over een jaar in een akoestisch geoptimaliseerde ruimte beland, maar we weten ook hoe het soms loopt als je te voorzichtig investeert (zoals onze ‘deze x kuub aan opslag is voorlopig wel voldoende.. ahem). En in tegenstelling tot de NT-USB, Snowball, Magnus en Seiren X zien we hier wel iets wat op groei berekend is, want zodra je op een gegeven moment meer gaat investeren in je audio dan heb je hier de kwaliteiten en XLR aansluitingen om verder te bouwen met je microfoon.

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie: