Cooler Master MasterCase H500P review


Zelden hebben we zo veel hype rondom een case gezien als bij de nieuwe MasterCase H500P van Cooler Master. Waarom? Vermoedelijk voor een deel warm sentiment voor de oude HAF serie van ‘vroeger’, en ik vermoed ook een deel het bijpassende sentiment dat ‘vroegah alles beter was’. Laten we vooropstellen: Dat was zeker niet zo. Moderne hardware is zuiniger, moderne cases zijn tig keer gebruiksvriendelijker en veelal ook beter afgewerkt, en pak een gemiddelde ‘dikke’ build van vroeger en het is een lachtertje naast een mid-range rig van vandaag. Anderzijds gaan we onze koppen niet in het zand steken en hardop zeggen dat Cooler Master het nodige mag leren van hun recente releases. Daar zagen we hele dikke kasten zoals de MasterCase 5t, maar ook cases die onnodig steken lieten vallen zoals de MasterCase Pro 6, en hebben ze het in theorie heel interessante modulaire concept niet overtuigend genoeg doorgedrukt om het tot een succes te maken, iets waar de onderliggende kwaliteit van de producten overigens dik goed genoeg voor was.

De twee meest recente aankondigingen van Cooler Master combineren echter weer een nieuwe wind maar dan toch met duidelijke directe banden naar de kasten van lange tijd terug, iets wat ook bij ons toch het enthousiasme en de hoop weer op doet laaien. Ondanks dat in elke review de link tussen de H500P en de oude HAF serie wordt aangehaald is het wel fijn te onthouden dat die niet direct wordt gemaakt op bijvoorbeeld de productpagina, maar het feit dat Cooler Master voor het eerst sinds die dagen weer 200mm fans in durft te zetten is wel een redelijke voorzet natuurlijk.

Goed, de H500P, ca 150 euro aan nieuwe generatie Cooler Master case. We gaan aan de bak.

De buitenkant


Voor we van start gaan, de specificaties en een idee van hoe Cooler Master deze case zelf voorstelt:


Luxere Cooler Master producten in een donkere doos met paarse details, dat was vroeger in elk geval ook zo. Wat vroeger niet heel gebruikelijk was waren zaken als een accessoiredoosje, schoonmaakdoekje, en het feit dat de case zelf in een grote draagzak zit. Het gevoel wil ook wat. Aan de andere kant Cooler Master: alle schroeven in één zakje? Leuk dat bijna overal dezelfde schroeven in gaan, maar toch, aandacht voor details.






Wat de case zelf betreft, uniek mogen we hem wel noemen. In, laten we lekker nostalgisch blijven, ouderwetse stijl zonder al het moderne ‘less is more’ gedoe zien we weer een lekkere opvallende, het-mag-een-onsje-meer-zijn, mid-tower met de gigantische ventilatoren als focuspuntje. Heel groot is hij overigens niet eens, meer dan een stevige mid-tower noemen we het niet. Aan de zijkant treffen we een net glazen paneel aan, echter de voorzijde is van acryl. Het flinke gewicht geeft een positieve indruk van de bouwkwaliteit. De afwerking noemen we een prima voldoende, maar niet spectaculair als we naar de overgangen van panelen en randjes kijken, en in vergelijking met de glazen zijkant is de keuze voor acryl voorop een beetje jammer, vooral ook omdat het ook niet extra dik acryl lijkt te zijn; het voelt gewoon wat mwah. Zeker gezien het feit dat acryl in de loop der tijd lastiger is om in onberispelijke staat te houden is het toch wel een overweging op dit prijspunt.





Bovenop ook een acryl venster en een leuk, ietwat Cosmos geinspireerd voorpaneel. Geen Type-C wat wel had gemogen met moderne moederborden, maar die ‘standaard’ schiet nergens echt op. We zien bovenop ook wat luchttoevoer. Uiteraard gaan dezelfde opmerkingen als bij het voorpaneel op, maar gezien de bovenkant veelal nog meer stof vangt weegt de keuze voor acryl daar weer wat zwaarder, regelmatig schoonmaken blijft altijd nodig, maar een recht glazen paneel was dan duurzamer.




We zien grote gaten langs de zijkant, maar ook dat de ventilatoren daar voor het grootste deel voor zitten. Het Cooler Master logotje in het acryl is wel netjes, en helemaal onderin wederom wat ventilatieruimte.





Tempered glass kan bijna niet mis, en ook hier niet. De keuze voor een enkele sluiting boven vier schroeven waarderen we zeker; het oogt netter, en voelt veiliger bij het bouwen.




Rechterkant, veel staal, weinig excitement. Achterop ook niet heel veel om over te praten, al zien we wel een verstelbare ventilator en twee PCI-e sloten om je GPU eventueel rechtop te zetten. Hoewel een focuspunt op de productpagina moet je zelf een extender regelen, en gezien het ook met luchtkoelers redelijk in de weg kan zitten gaan wij voor de klassieke indeling.



Onderop, nette poten, een groot PSU filder, en wederom wat ventilatie voorin.



De binnenkant


Het binnenwerk is eigenlijk wat we in 2017 verwachten. Weg grote drivebays, wat SSD ruimte op de PSU cover, en in dit prijssegment zijn rubberen grommets vanzelfsprekend. Wel zien we graag nog wat gaten langs de onderkant waar menig moederbord aansluitingen heeft. De PSU cover is tweedelig en verstelbaar om bijvoorbeeld ruimte te maken voor radiatoren voorin, al kost dat je normaliter één van de twee SSD sloten.




Waar ATX borden de grotere kabels door de grommets zullen laten gaan zit er een ruimte in het paneel voor E-ATX borden en hun kabels. Het is niet even ideaal, maar het kan.


De fan achterin is standaard, wat gezien de RGB focus wel anders had gekund.


Bovenop onder de cover, die overigens wel teleurstellend in de hand voelt, een leker fors en afneembaar bracket voor 360mm en zelfs 480mm setups.



Dito kanttekening voor de frontcover, al genieten we na het verwijderen wel van twee 200mm fans. En damn die zijn groot. Positief: RGB! #RGBALLTHETHINGS, etc etc. Vergeet echter niet dat deze fans lastig en prijzig zijn om te maken, dus de keuze hiervoor is niet eenvoudig geweest.





Achterop zien we intern extra covers voor de bekabeling. Het oogt chic en stevig, dat is zeker, maar het kent ook kanttekeningen die we in het volgende hoofdstuk bespreken. Zonder covers is het meteen een stuk suffer in elk geval. We zien daar twee plekken voor 3.5” drives, en gezien we de modulaire opties van de MasterCase 5 missen is het wel belangrijk daar rekening mee te houden als je een 3.5” liefhebber bent.






Inbouwen


Inbouwen, woop. Pak je schroevendraaier erbij, want je zal de PSU cover echt willen verwijderen om te werken bijvoorbeeld. Wij gingen voor een build met de Asus Z370 Maximus X Hero, Intel Core i7-8700K, Cooler Master MasterAir MA610P, 16GB Corsair Vengeance RGB geheugen, een Asus ROG Strix Radeon RX Vega 64 8GB, en een Samsung 960 Pro 1TB SSD. En omdat de MA610P RGB biedt knalden we er nog wat Masterfan Pro 140’s tegenaan om het Cooler Master feestje compleet te maken.





Oh, best handig, de RGB splitter cable 😉


Het bouwen zelf bracht weinig spannends met zich mee. Een zee van ruimte voor o.a. custom water builds maakt een typische luchtgekoelde build met enkele GPU weinig interessant. Ook kabelmanagement stelt niets voor. Tenminste, zolang je de mooie covers achterop niet terug wilt plaatsen. Hoewel in veel gevallen werkbaar zaten wij dankzij de RGB fans en controllers met dermate veel kabels dat die niet allemaal onder of bovenin die extra kabelcover konden. Als Cooler Master ruimte had gehouden tussen achterpaneel en dat optionele paneeltje achterin was het ook geen probleem geweest, maar alas.

Aan de andere kant, het maakt niet uit, want met het grote zijpaneel er terug op zie je sowieso niets meer van die extra verborgen covers. Het maakt ze niet meer dan een handig extratje in sommige builds, wat ergens prima is en ergens de vraag opbrengt of dat geld niet beter in iets anders kan zitten waar iedereen wat aan heeft.

Result: Not bad right?


Prestaties


Goed, de H500P is inmiddels even uit, en als je dit leest omdat je geïnteresseerd bent in de case heb je ongetwijfeld al wat H500P reviews gezien. En nee, als je echt een HAF liefhebber bent en fan was van het ‘high airflow’ concept en denkt dat dit de best koelende case allertijde gaat zijn dan kom je teleurgesteld thuis. In grote lijnen is het veilig te stellen dat deze case niet de airflow biedt waar velen op hoopte, en voor een groot deel is die feedback ook niet meer dan terecht. Dankzij wat onhandige keuze zoals het feit dat de 200mm ventilatoren aan de buitenkant zitten en daarmee het gros van de ventilatieruimte teniet doen zijn wat kritische noten richting Cooler Master niet meer dan terecht.

Anderzijds creeert niemand een case met een gesloten voorpaneel als airflow het primaire doel was geweest; er is dus duidelijk bewust gekozen voor een form-over-function approach bij deze H500P, wat vermoedelijk deel van de reden is dat het woord HAF niet in de mond word genomen.

Er zijn de nodige sites met uitstekende directe vergelijkingen, dat is echter niet wat wij (kunnen) doen deels omdat we niet genoeg cases kunnen doen en deels omdat we waarde willen toevoegen en geen noodzaak zien in het wiel opnieuw uit te vinden. Waar ik zelf vooral benieuwd naar was waren de prestaties wanneer je gewoon een dikke build van vandaag in deze case zou bouwen. Vandaar de keuze voor een 8700K en een RX Vega, want dat is zo’n beetje de warmste hardware in consumenten/gamerland, en dankzij luchtkoeling is de build ook redelijk afhankelijk van de case zelf.

Wat we zagen is dat de MA610P met de 8700K eronder grofweg gelijk presteert in een zware CPU bench als wanneer we hem op een open bench zetten. Dat is een ‘redelijk ok’ score. Cases met een echt goede airflow zijn in staat de temperaturen van een gemiddelde luchtkoeler op een testbench verder te drukken, matige cases doen de temps soms hard oplopen. Scientific? Nop. Een redelijke indicatie: zeker.


Dat is echter een harde CPU test. Daarom lieten we de H500P build twee uur stresstesten met Firestrike. Het resultaat: de Asus RX Vega draait op 79 C load, wat één graden meer is dan op een open testbench, terwijl de processor ditmaal op 4,7GHz 1,3V All-core boost op ca 53 C gemiddeld bleef hangen (we draaiden later nog wat uurtjes de Heaven benchmark en die bleef op 48 C). Spectaculair? Nop. Een redelijke prestatie? Volgens mij wel, vooral omdat deze Vega chips op dit moment zo’n beetje de grootste uitdaging zijn om te koelen. Pak je een build met een GTX 1060, 1070, 1080 of 1080 Ti, danwel een RX 570 of RX 580 voorzien van een beetje leuke koeler? Dan kan je die gewoon prima in deze case kwijt.

Geluidsproductie is overigens goed regelbaar, met praktisch onhoorbare geluidsdruk (sub onze 33 dBA ambient op 50cm) wanneer je de ventilatoren (bijvoorbeeld via het moederbord) op een rustiger tempo laat draaien, tot een aanwezige maar niet heel spannende 39 dBA op volle kracht. Wederom niet opvallend, maar goed genoeg beheersbaar voor iedereen behalve de meest geluidgevoelige koper.

Verlichting


Even wat showcases natuurlijk, want alles draait om RGB enzo. Te veel foto’s? Jep, too bad, deleten deed weer eens pijn. Enjoy.
















Mocht je willen, dan zijn de LEDs ook dimbaar, bijvoorbeeld via de moederbord controls of in dit geval via de Cooler Master RGB controller (review soon). Niet onhandig voor in de late uurtjes bijvoorbeeld, al kan je ze dan natuurlijk ook uitschakelen.



Hoe dan ook, een plaatje van een case nietwaar? Oh, en hoe laat je hem klein lijken? Gewoon een 43″ scherm ernaast zetten 😉 Henks for scale.


Conclusie


Enkele weken verder zitten we met heel wat warme gevoelens, maar zijn we zeker ook niet vrij van wat teleurstelling. Allereerst, als je in de hype-train zat vanwege wat mogelijk één van de weinige nieuwe super airflow focussed cases had kunnen worden: jep, dan zullen de eerdere testresultaten hier en daar niet heel leuk aankomen. Persoonlijk heb ik niets met hype, maar wel met producten die jullie kunnen kopen, en wil ik de H500P echt op zichzelf reviewen en niet als opvolger van een case die nauwelijks iemand nog echt kent. Even los van de kanttekening dat het woord HAF ook nergens genoemd wordt behalve binnen de hype-train zelf, oh en bij ons in huis, want op één of andere manier blijft het plakken

Puur als eigen product is de nieuwe H500P echter ook geen case die zonder kanttekeningen ons wist te passeren. De meeste daarvan zijn duidelijk genoeg dat ik met volle overtuiging durf te zeggen dat ze niet het gevolg zijn van een slapende designer, maar van een business keuze om het product op een bepaalde deadline en voor een bepaalde prijs te gaan verkopen. Je ziet hier en daar wat de designers voor ogen hadden, en vervolgens waar er is gesneden. We zien dat de PSU shroud niet zo flexibel is als sommige schroefgaten doen vermoeden (niet nodig voor luchtkoeling, wel voor grote rads voor), zien de MasterCase 5 stijl schroefgaten in het frame zonder dat je daar iets mee kan, zien een interessante plaat achterop om kabelmanagement te helpen die vervolgens niet praktisch genoeg is uitgesneden om de meeste builds echt te helpen, en nadat de basis en het staal van de case voelen alsof ze voor higher-end wilden gaan voelt de kwaliteit van de top- en frontpanelen vervolgens te duidelijk als iets waarop is bezuinigd; 150 euro waardig in een prijssegment met veel aluminium en glas? Nou, “niet echt”. Goed, een verzachtende factor is dat je er niet dagelijks aan zit en dat los van de front- en toppaneel opmerking het meeste eenvoudig genoeg te negeren is, maar toch hoop ik het signaal af te geven richting dat we onder de streep liever een beter product zien dan een specifiek prijspunt; als je toch 150 euro uitgeeft is de stap naar 170-180 nog vlot gemaakt wanneer je toch al over een build van vermoedelijk zo maar 1500 euro zit te denken, ik zou op die vlakken graag de keuze naar ‘beter’ hebben zien gaan in plaats van ‘fixed pricepoint’

Voor de goede orde, dit design had niet zo maar volledig in glas gekund, gebogen glas op een dergelijk prijspunt gaat niet gebeuren, maar gewoon wat dikker acryl was al een hele stap geweest, of een recht glazen toppaneel zodat je minder risico loopt bij het weglappen van de onvermijdelijke stofdeeltjes. Of wie weet zit ik er totaal naast en is de bedoeling dat je tijdens het gamen het frontje even naar voren trekt (die klikt zo als een deurtje naar voren) voor die echte HAF prestaties? Het zou kunnen.

Anyhow, dubio dus tussen ‘de prijs is wat aan de hoge kant’ en ‘had wat duurder mogen zijn als…’. Maar we zien ook niet dagelijks cases met twee 200mm fans met RGB verlichting (plus handige extra’s zoals fan- en RGB header splitters om het RGB fan feestje nog wat mooier te maken), en realiseren maar al te goed dat dit geen kastje van 100 euro is; die gedachte doet het resultaat geen eer aan. ’s Avonds de kamer in lopen om verwelkomd te worden door twee 200mm ventilatoren dik verlicht is iets waar wij met alle case ervaring nog goed warm van worden, en nogmaals als we dan iets later weer door de foto’s lopen. Ook iets simpels als de manier waarop het tempered glass paneel met een enkel schroefje vlot, veilig en stevig zit spreekt gewoon aan en maakt wat knutselen best praktisch. Het is geen perfecte relatie, maar wel één met wat nodige romance.

Alle eerdere theoretische airflow en design discussies terzijde, we hebben hier wat van de warmste hardware van de markt van vandaag ingezet en zien dat deze case dat gewoon bij kan houden; niet fenomenaal goed, maar goed genoeg dat je er elke andere recente kaart ook in kwijt kan, al twijfelen we wel over de consequenties van de verticale GPU mount optie. We zien een dikke kwaliteit van het staal, zien dat we de meeste gangbare setup hier prima in passen, zien mega mogelijkheden voor ventilatoren en radiatoren, hebben ook zonder moeite alles wat wij erin wilden knallen eenvoudig weg kunnen werken (zonder dat overbodige paneeltje weliswaar), en we hebben bovenal één van de meer opvallende, eigenzinnige behuizingen kunnen aanschouwen. Ik kan strakke cases waarderen, maar we hebben even veel liefde voor behuizingen die op hun eigen opvallende manier in het oog weten te springen. De H500P is gewoon iets anders, wellicht niet als HAF, maar hoe vaak zien we dikke cases met de nodige forse details plus mega RGB fans voorin op tafel? Ik kan mij goed voorstellen dat dit aanspreekt, wij werden er ook gewoon heel blij van, en vergeleken met bijvoorbeeld de MasterCase 5 serie voelt het toch alsof er wederom positieve stappen gemaakt zijn.

De kritiek is dus overduidelijk en spreekt hopelijk richting Cooler Master, maar ik hoop dat de foto’s even goed spreken, scroll gerust nog even terug naar boven. Een case is en blijft emotie en zal je bovenal eerst visueel moeten aanspreken, en we denken dat hier genoeg emotie losgemaakt kan worden, en dat zeggen we met volledig begrip voor mensen die wat Cooler Master hier laat zien ’te’ gaan vinden. Neem je enkel genoegen met de laagste temps ooit zit je mis, neem je geen genoegen met wat schoonheidsfoutjes hier en daar ook niet, en in dat opzicht zullen we het geen ‘aanrader’ noemen. Maar vind je dit mooi ben je van de overtuiging ‘die koeling voldoet toch gewoon’ dan hoeft niets je in de weg te staan om deze Cooler Master MasterCase H500P tot een heel mooi eindresultaat te maken; wij kijken in elk geval terug op een build waar we oprecht warm van werden, en als je dat pad wil volgen: ja, dan vinden we dat je hem zeker mag overwegen.



Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:

Over Stephan
Stephan en Nada kennen elkaar dankzij online gaming en een liefde voor toffe tech. Tegenwoordig houden zij elkaar bezig met maken van reviews van computer hardware. Hun doel: Uitgebreide reviews die je een realistisch beeld geven van wat je van het product mag verwachten.