Dirt Devil Fusion M611 en Spider 2.0 M612 review


We testen en reviewen redelijk wat af, maar gelegenheden om forse vergelijkende testen te doen hebben we niet dagelijks. In de afgelopen maanden hebben we echter de kans gehad om met maar liefst vijftien verschillende robotstofzuigers varierend van 109 tot 999 euro aan de slag te gaan, en dat was een hele ervaring. Niet alleen vanwege het aantal, maar ook omdat het toch een hele andere tak van sport is dan componenten.

Voor een totale roundup zal je voorlopig even geduld moeten hebben, maar die dient wel als een mooi referentiekader voor ons om een aantal specifieke modellen eens in-depth uit te lichten. Hoewel je ook robotstofzuigers voor subjectieve elementen kan overwegen, bijvoorbeeld vanwege de looks, gaat het uiteindelijk om één ding: is het een goede stofzuiger. Dat vaststellen kan niet zonder vergelijking, maar met de nodige ervaring durven we er ons nu wel vol overtuiging over uit te laten.

Dirt Devil richt primair op het betaalbare segment, want met 109 euro is de Spider 2.0 M612 de goedkoopste in onze test, en de Fusion M611 zit daar met 133 euro niet veel boven. Adviesprijzen liggen overigens een stuk hoger, maar de straatprijzen is toch waar we naar kijken. Overigens was de voorganger van de Spider 2.0 M612, de nog altijd aan te schaffen Spider M607, een model dat veel werd besproken vanwege de aanschafsprijs van nog geen 100 euro.

Huisregels


Een robot die het stofzuigen uit handen neemt? HEBBEN! … of?

Goed, we zijn voldoende overtuigd dat het de nodige uurtjes uit kan sparen, maar gebruik en het bereiken van een gunstig resultaat met deze robots vereist dat je een aantal zaken op orde hebt om teleurstellingen te voorkomen. En als je denkt dat even 1000 euro per stofzuiger investeren een clusterbom oplossing is op deze opmerkingen: think again.

Een robotstofzuiger is altijd puur ondersteunend. Zelfs het meest luxe model neemt niet weg dat je nog een vaste (eventueel draadloze) stofzuiger in huis dient te hebben. Geen robot heeft de kracht die een stevige ca 100 euro kostende A-/B- merk bedrade stofzuiger heeft, en die wil je hebben wanneer je grote hoeveelheden rommel hebt (robots hebben kleinere reservoirs), randen en hoeken 100% schoon wil hebben, of een kleed of vloerbedekking echt goed wil reinigen. Een geschikte robotstofzuiger doet het aantal momenten dat je zelf moet of wil stofzuigen dus afnemen, in meer of mindere mate afhankelijk van je eisen en investering.


Ook cruciaal is dat zelfs de slimste robot veel tijd verliest wanneer je zelf niet opruimt, en dit zijn robotstofzuigers, geen robotopruimers. Laat je overal sokken slingeren dan vinden ze dat niet leuk. Heb je een enorme kabelbende in een plek bereikbaar voor de robot dan is het vragen om problemen. Wil je snel een goed resultaat? Hou dan je rommel van de vloer. Je hoeft niet dagelijks de stoelen op de tafel te hangen, maar een beetje ruimte geeft een hoop winst.

Wij kunnen niet bepalen wat voor jou echt belangrijk is. Kijk goed naar je omgeving, zie wat de balans is tussen harde en zachte vloeren, en bedenk vervolgens welke andere features je echt wil. Is een vooraf ingestelde planning genoeg? Wil je per sé een app controle zodat je onderweg naar huis de robot even aan het werk kan zetten, of vind je dat allemaal onzin? Let ook op de hoogte die voor jouw ruimte geschikt is, daar zit ook veel verschil in.

Denk ook aan zaken zoals zone afbakening, zodat je eventueel kan voorkomen dat de robot ergens terecht komt, of wellicht vindt je een HEPA filter juist belangrijk. Zaken die genoemd zullen worden, maar waarbij je je eigen keuzes moet maken.

Uitpakken, bouw en features Spider 2.0 M612


De Spider 2.0 M612 zit in de kleinste van de twee dozen. Wanneer we hem openen snappen we ook waarom: geen laadstation of fratsen, het blijft bij een extra filtertje en een laadkabel met 150cm lengte. Dit geeft direct aan met wat voor een apparaat we te maken hebben: je zet hem aan, je gaat weg (of niet), en wanneer je terug komt hang je hem weer aan de kabel. Dat is natuurlijk erg spartaans tot zover featuresets gaat, maar nogmaals: het is de goedkoopste in de test.





De robot zelf is een flashy combinatie van wit, zwart en rood, wat niet vervelend is gezien je met de basisstation vrije werking meestal wel even moet kijken waar hij aan het einde van de sessie is beland. Bouwkwaliteit is echter niet verkeerd, afwerking dito, en doen we een rondje dan zien we weinig meer dan de aan/uit schakelaar. Net zoals bijna elk ander betaalbaar model is het een ‘bots (zachtjes, instelbaar) en draai om’ uitvoering.







Onderop ook een prima afwerking, en we zien dat de zuigmond een soort kruimeldief achtige opening heeft. Wieltjes zijn netjes genoeg, en daarnaast zien we een slidertje waarmee we de mate van sensor-gevoeligheid instellen. We zien een NiMH accu, welke wel iets zal ontladen bij langdurig parkeren. Overigens bleek dat de Severin robot uit dezelfde fabriek rolt, maar dan wel van Li-Ion accu is voorzien, zij het voor een meerprijs van 2-3 tientjes.




Zelfde fabriek of niet, de borstels onder de Spider 2.0 zijn een stuk steviger dan de Severin, wat we in de prestaties terugzien.



Onder het klepje zien we het eenvoudige mechanisme, en het bakje met eenvoudig filter erop. Eenvoudig genoeg te reinigen en te vervangen indien nodig.



Uitpakken, bouw en features Fusion M611


De Fusion M611 komt met een grotere doos vanwege het basisstation. Deze is eenvoudig uitgevoerd, komt met een 150cm lange kabel, en kent naast de ‘’ga aan het werk” knop weinig uitgebreide functionaliteit. Hij kan op een 24 uur ritme werken, maar je kan niet per dag instellen wanneer hij wat gaat doen, al zien we dat sowieso pas in duurdere modellen; dit is de goedkoopste in de vergelijking met een basisstaton, en dat zegt ook wat. Positief is wel dat hij met een beetje 3M tape komt om tegen een voorwerp te plakken, en met schroeven voor muurmontage, detais die tellen.









De Fusion M611 heeft nog een uniek element, want met 5,5 centimeter hoogte is het het model dat onder de laagste kastjes komt. Ter vergelijking, de Spider 2.0 is 7 centimeter. Visueel aantrekkelijk zou ik hem ook noemen, en wederom prima afgewerkt, zij het dat glossy plastic op termijn wel wat ‘gebruikt’ eruit gaat zien.






Ook hier onderop basis maar prima wieltjes, een sensor gevoeligheid instelling, en we kunnen de borsteltjes plaatsen en vervangen.





Interne constructie lijkt redelijk gelijk, met een simpel maar prima toegankelijk bakje met eenvoudig filter. Ook hier zien we een NiMH accu.







Specificaties


Voor de goede orde, de features en specs van de productpagina’s.

De Spider 2.0 M612:

Features
Area wide cleaning with 3 cleaning programmes
Sweeps and vacuums hardfloor and low pile carpets
Long runtime – approx. 90 min
Useful addition to the classic floor cleaning
Ideal for quick cleaning in between
Including 2 exchangeable round-brushes in scope of delivery
Including 1 replacement filter in scope of delivery
3 Adjustable anti crash sensors

Specs:
Rechargeable Battery Yes
Dust Container Yes
Charging Adapter Yes
Charger Yes
Tension 100-240 V/50/60Hz
Dust Container Volume ca. 0,27 l
Weight 1.5 kg
Carpet Yes

De Fusion M611:

Features:
4 cleaning programs (random-, spiral-, perimeter & snake pattern) for comprehensive cleaning
Suitable for hardfloors
Only 5,5 cm high – even cleans under flat furniture
Detects obstacles & cleans up to the edges
Dust container 240 ml – easy emptying, easy cleaning
Approx. 60 minutes runtime
Returns by itself into the docking station, when the battery is flat
Including power supply, docking station & 2 round side brushes

Specs:
Rechargeable Battery Yes
Dust Container Yes
Charging Adapter Yes
Charger Yes
Tension 100-240 V~, 50/60 Hz
Dust Container Volume 0,24 L
Weight 1.8 kg


Testmethode


Welke features je belangrijk vindt is grotendeels subjectief, echter verwachten wij dat een robotstofzuiger in de eerste plaats die absolute kerntaak goed kan. Om dat te testen hebben we een opstelling gemaakt waarin elke robot een vaste hoeveelheid cornflakes, rijst, en bloem op moet zuigen van zowel een harde vloer als een stuk vloerbedekking (laagpolig). Cornflakes zijn gekozen zodat we kunnen zien hoe elke robot met wat grotere objecten om gaat, en het interessante daaraan is dat je ziet dat sommige stofzuigers daar moeite mee hebben en het dan voor zich uit gaan schuiven. Rijst is wat zwaarder en vereist dat er genoeg zuigkracht aanwezig is, en bloem is natuurlijk licht; lastig uit vloerbedekking te zuigen, en op harde vloeren lopen stofzuigers het risico dat ze het alle kanten op blazen.

Wanneer een robot steken laat vallen gaat dat vaak op verschillende manieren afhankelijk van de opbouw. We kennen uiteindelijk dan ook een score toe welke een combinatie is van de hoeveelheid opgezogen testmateriaal met de subjectieve observatie van wat er eventueel mis is gegaan. Een robot die 10 gram bloem op één plek laat liggen is natuurlijk minder erg dan een robot die 7 gram bloem over de hele vloer heeft verspreid. Het doel is dat een robot werk uit handen neemt, dus hoe meer werk blijft liggen hoe lagere de score. Ook de prestaties langs de randen en in de hoek is een combinatie van gemeten hoeveelheid en subjectieve afweging hoeveel werk voor ons resteert.

Het is belangrijk te onthouden dat niet elke stofzuiger gemaakt is om op vloerbedekking te werken. Echter is de kans in huiselijk gebruik groot dat er hier en daar toch ergens een kleedje ligt. Daarom testen we elke stofzuiger hoe dan ook op zachte vloeren, maar blijf dan vooral je eigen doeleinde in het achterhoofd houden. Denk je aan een stofzuiger voor een kantoorruimte met enkel een harde vloer? Dan negeer je die resultaten natuurlijk.

Van elke robot kijken wij of hij niet van een trap valt, of hij over een stevige kabel van ca 0,5 cm komt, een plint van 1 cm komt, en natuurlijk wat algemene zaken zoals geluidsproductie, of hij niet te veel troep verliest wanneer je hem oppakt, en de kicker: we proberen in kaart te brengen hoe effectief de navigatie is. Dat laatste is een lastige, want elke robot kent zijn eigen voor- en nadelen wat dat betreft. De geluidsproductie wordt gemeten op één meter en in de modus die wij het meest nuttig achten. Sommige robots hebben een turbo modus voor kleden, andere robots zijn zonder de turbomodus niet overtuigend wat permanent gebruik van die modus de logsiche stap maakt; dan vinden wij dat resultaat het meest van toepassing.

Naast de kunstmatige opstellingen hebben de meeste robots de nodige praktijkdagen meegemaakt, we bespreken we per robot onder het hoofdstuk prestaties of er nog significante zaken aan het licht zijn gekomen.


Naast de kunstmatige opstellingen hebben de meeste robots de nodige praktijkdagen meegemaakt, we bespreken we per robot onder het hoofdstuk prestaties of er nog significante zaken aan het licht zijn gekomen.

Prestaties


Van de goedkoopste units gingen we niet de beste prestaties verwachten, maar wel value en een goede prestatie ten opzichte van de concurrentie. Vooral de Spider 2.0 wist dat goed te doen, want het is simpelweg de betere stofzuiger dan de 139 euro kostende Zoef Miep, en hij is beter dan de intern gelijke Severin Chill die dankzij een andere (dunnere) borstelkeuze simpelweg niet de prestaties kan evenaren van dit model. De Spider 2.0 Fusion doet een prima job met de rijst en de bloem op een harde vloer, maar de grote stukken cornflakes beken te groot voor dit model met als gevolg dat hij het oppakt en voor zich uit schuift. Grote stukken goed opzuigen bleek echter iets waar alleen grotere, duurdere units kunnen.

De Spider 2.0 deed ook een aardige job langs de randen en in de hoeken, en wist zelfs op kleden nog een ok prestatie neer te zetten. Bloem uit zachte oppervlaktes zuigen zit er gewoon niet in, daarvoor komt hij kracht te kort, maar in een omgeving met een harde vloer en een kleedje hier en daar is het fijn dat het kleedje een beetje mee wordt genomen.

De Fusion M611 weet met zijn geringe hoogte de prestaties van de M612 net niet bij te benen, op harde vloeren gaat het redelijk gelijk op met rijst en bloem, maar vooral bij stukjes cornflakes pakt de M612 nog net wat meer, maar vooral op de zachtere vloeren zien we dat de Spider gewoon wat meer kracht heeft, wat best opvallend is gezien de Spider met 58 dBA erg stil is, en de Fusion M611 met 63 dBA toch wat luider. Nu is de Fusion M611 ook niet gemaakt voor zachte vloeren, maar tenzij je hem in een office unit inzet mag je toch uitgaan van een kleedje hier en daar in de omgeving. Overigens weet de Fusion M611 wel op kleedjes en over ons vaste plintje te rijden, iets wat directe concurrent Zoef (Miep, a 139 euro) niet trok.

Kijken we naar het navigatieproces van de Dirt Devils dan is die toch wel basic en lijkt die zich meer te richten op kleinere verdiepingen, of dat je een gemist plekje hier en daar maar voor lief neemt gezien de prijs. Er moeten iets van consequenties aan een budget model zitten, en dan niet moeten willen overdrijven wat oppervlakte verwachtingen betreft is dan geen onredelijke.


Conclusie


Uiteindelijk bleek van de hele zwik de Dirt Devil Spider 2.0 M612 onze super budget favoriet. Hij was niet alleen de goedkoopste, maar hij bleek ook nog een hele redelijke stofzuigerprestatie te bieden waarbij hij vooral de directe (iets duurdere) concurrentie achter zich wist te houden op praktisch elk oppervlak en stuk test-vuil. Daarbij oogt hij netjes, is hij best stil, en hoewel hij geen halve kop bloem uit een kleed gaat zuigen zet hij ook op een kleedje hier en daar een prima prestatie neer. Meer kruimeldief dan stofzuiger wellicht, maar zonder moeite je hele vloeren laten kruimeldieven scheelt toch weer een rondje stofzuigen nietwaar?

De Spider 2.0 M612 is wel heel spartaans, oftewel je drukt op de knop als je vertrekt, en als je terug komt gooi je het bakje leeg (nadat je de Spider 2.0 hebt gevonden in huis) en hang je hem aan de stekker; met 1 minuut heb je dan een minuut of 10 uitgespaard (stofzuiger pakken, ruimte stofzuigen, stofzuiger opruimen, uitgaande van een kleine tot hooguit middelgrote ruimte). In ons geval vermoed ik dat dit model op kantoor beland, waarbij hij zonder enorm oppervlak en met enkel harde vloeren een lekkere tijdswinst op de lange termijn op gaat leveren; 100 euro, om de dag 10 minuten uitsparen, da’s zelfs met een mager uurloontje geen gekke afweging over een langere periode.

Stiekem hoopte ik gezien de iets hogere prijs dat de Fusion M611 hetzelfde zou presteren, maar dan net met de luxe van automatisch opladen. Op harde vloeren is het verschil klein genoeg dat je de Fusion M611 als alternatief kan zien wanneer het laadstation en het 24 uur herhaal-ritme je aanspreken, maar hij is ook een tikkeltje luider terwijl hij als stofzuiger, zeker als je wel hier en daar een kleedje helpt, net wat minder presteert. Niet verkeerd, maar we zitten al in het budget segment en dan is net dat beetje extra prestatie (afhankelijk van de situatie uiteraard) wat de Spider 2.0 biedt toch wel aantrekkelijk.

Feitelijk maakt het de Fusion M611 dan de iets idealere klein kantoor robot omdat het verschil op harde vloeren klein is en de geringe hoogte van 5,5 centimeter de Fusion M611 net onder dat kastje laat komen waar de 7 centimeter hoge Spider niet komt. Maar op dat punt denk ik dat het een valide kanttekening is dat wanneer we zien dat de Spider 2.0 in de vaste test elementen nipt beter scoort, al is het vooral op de zachte oppervlaktes, dat het alsnog een indicatie is dat gedurende langdurig real-world gebruik we ook op een harde vloer toch hier en daar net de wat betere prestatie mogen verwachten. Daarnaast, als je het bakje toch leegt is even de stekker prikken ook zo gek niet.

Oftewel blijft de Spider 2.0 M612 onze favoriet voor spartaans maar toch redelijk effectief resultaat in kleinere omgevingen, met de Fusion M611 toch nog als overweging wanneer je echt een basisstation en automatisch opladen wilt, want op dat gebied is dit de goedkoopste, en zien we alsnog voldoende capaciteit om jou tijd te besparen, mits je maar niet te veel kleedjes helpt.



Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:

Over Stephan
Stephan en Nada kennen elkaar dankzij online gaming en een liefde voor toffe tech. Tegenwoordig houden zij elkaar bezig met maken van reviews van computer hardware. Hun doel: Uitgebreide reviews die je een realistisch beeld geven van wat je van het product mag verwachten.