Gigabyte Aorus K9 Optical Keyboard review


Ik had afgelopen weekend gewoon zin in reviews van toetsenborden aftikken. De laatste weken hebben we er de nodige geroteerd, en net als de gemiddelde lezer ’s avonds een keer zal bedenken ‘goh ik heb zin in Game X’ werkt yours truly grofweg hetzelfde, maar dan met reviews.

De Gigabyte Aorus K9 is het tweede bord dat Gigabyte onder de Aorus vlag uitbrengt, de K7 bekeken we onlangs al. Een vlotte blik op de foto brengt waarschijnlijk weinig los; redelijk recht-toe-recht-aan om te zien, RGB, etcetera. Het feit dat dit echter één van de eerste Optical switch keyboards op de markt is is echter wel frappant. Naast Gigabyte lijken vooralsnog enkel BenQ/Zowie, en de eerder deze week door ons bekeken Wooting van deze switch gebruik te maken.

Prijskaartje? 129 euro, tenminste dat moet hij gaan kosten zodra hij weer in de winkel ligt. Beschikbaarheid is niet denderend geweest, maar naar verwachting zal Alternate de eerste zijn die ze de komende dagen weer in huis heeft, althans zo heb ik mij laten vertellen.

Bouw en features


Goed, doosje enzo, netjes, mooi overzichtje van on-board controls wat fijn is voor de niet-software fans (zoals wij), en we zien een rijtje extra keycaps. Corsair heeft grijs, Cooler Master heeft paars, Gigabyte heeft oranje. Wel opvallend is dat er onder die caps ook gewoon complete switches zitten, daarover straks meer.





En dan de Aorus K9 zelf, direct opvallend, vooral omdat het een totaal andere designtaal is dan wat we bij de K7 zagen. Het aluminium maakt plaats voor een wat traditioneler kunststof frame (met ongetwijfeld iets van staal intern), maar wel meteen één van de stevigere die we in dit segment aantreffen. Je ziet het er niet direct aan af, maar dit bord is nog een stapje meer rigide dan we bijvoorbeeld in de CM MasterKeys zien, een beetje het vaste referentiemateriaal wat semi-betaalbare mechs betreft, en dat alleen al is een reden om even goed wakker te blijven.




Mooi Aorus detailtje voorop, niet overdreven, en verder vooral gewoon straight-up standaard degelijke mech: voetjes, kabelgootjes drie kanten op, geen poespas.





Layout, ook niet echt opvallend. Tikkeltje moderner font maar wederom niet echt overdreven, media keys onder de f-toetsen, ook allemaal niet heel uitzonderlijk of opvallend.





Keycapjes eraf, vrij typische ABS caps, en vervolgens zien we de Flaretech switches. In dit geval de rode variant, al zie je dat niet direct van buiten.




Opvallend aan de Flaretechs is, los van het feit dat het optische switches zijn, is dat ze verwijderbaar zijn, zonder enige moeite of solderen en dergelijke. Dit maakt ze eenvoudig vervangbaar. Voor de aardigheid vervangen we even de hele ‘extra’ set oranje caps die van PBT plastic zijn, maar maken we wel de kanttekening richting het marketing team. Leuk dat de voordelen van PBT worden genoemd, maar maak dan het hele bord gewoon met PBT caps? Nu lees je dat de zwarte modellen dus ‘minder’ zijn, al blijf ik erbij dat een full set ABS ook gewoon meer dan prima is, maar goed.




Oranje geeft wat gezelligheid, maar of je het mooi vindt mag je zelf bepalen. PBT heeft wel het ‘voordeel’ dat het iets anders onder de vinger voelt, dus ook voor blind-gamers is dat zo gek niet met de WASD ‘ietsjes stugger’.




Voor we verder gaan, even de features en specs op een rijtje:

Feature
0.03ms Debounce Time – When Speed Matters
Ultra Durable – 100 Million Keystrokes
Splash proof
Swappable Switches – Custom Gaming Experience
Chatterproof
Exclusive Top-quality Steel Springs
Full RGB Backlighting
AORUS Engine – You’re In Control
N-Key Rollover
Floating Key Design
Braided Cable
Cable Management


In de praktijk


Hoe is de praktijkervaring, een vraag die ik mijzelf bij elk toetsenbord stel en die alsmaar lastiger wordt om te beantwoorden. Er zijn inmiddels zo ongelofelijk veel switches en varianten daarop, en daar ga je meestal twee kanten mee op. Of je hebt één favoriet en de rest bijt zich er keer op keer op stuk, of je staat open voor wat andere ervaringen en wordt gaandeweg minder gevoelig voor nuanceverschillen.

Wat echter echt cruciaal is is iets wat Gigabyte hier goed doet: onderliggende bouwkwaliteit. Een type ervaring is niets zonder een solide basis, en die is hier echt dik in orde. De Aorus K9 ligt als een blok op tafel, een ietwat meer solide blok dan we normaliter op dit prijspunt, en regelmatig nog iets erboven aantreffen, en wat dat betreft dus enkel lof.

Wat de Flaretech optical switches betreft echter? Lastig. Met tig Cherry borden over meerdere jaren, en het feit dat die switches al jaren mee gaan staat die kwaliteit niet ter discussie. Flaretechs zijn nieuwer, nog maar sinds kort echt te gebruiken, en hebben tijd nodig om zich te bewijzen. De eerste indrukken zijn absoluut positief, zeker ook de keuze om de liniaire switch een 55 gram aanslag te geven in plaats van 45 gram; Cherry MX Red is net te licht voor mijn all-round gebruik, en 55 gram is wat dat betreft net even wat veiliger als algemeen advies. MX Black is ‘slechts’ 5 gram zwaarder, maar opvallend genoeg voelen die in de praktijk toch daadwerkelijk zwaarder aan, terwijl de Flaretech net even wat toegankelijker blijft. Ik denk dat de tactile variant praktisch overigens niet genoeg ‘anders’ is dan de Cherry MX Blue om daar al te veel gewicht aan te hangen, al zal een echte Cherry purist daar vast anders over denken.

De kwaliteit discussie is echter wel interessant. Enerzijds heeft Cherry de rep, anderzijds heeft Flaretech twee duidelijke voordelen. Het optische ontwerp maakt ze bouw technisch minder complex, en daarmee vermoedelijk minder slijtage gevoelig. Dat is echter theoretisch. De hele dikke praktische plus, is dat ze te vervangen zijn. Zelfs al halen ze slechts een derde van de geclaimde levensduur is de kans klein dat je er ooit echt doorheen zit, en -als- het al nodig blijkt kan je simpelweg één switch uitwisselen. Cherry reputatie of niet, alles kan kapot, bijvoorbeeld door een glas wijn over je Cherry bord te laten vallen, en dan vinden we de optie tot vervanging toch wel een significante plus.

Daarbij geeft Gigabyte aan dat dit PCB van een coating is voorzien waardoor hij beter tegen vocht kan. De marketing is wel wat onduidelijk, enerzijds is het ‘splash proof’ en ontbreekt een duidelijke IP-rating claim, en elders staat weer dat hij zelfs ‘onder water’ gebruikt kan worden. Hoe dan ook, we vinden het een licht positieve twist.

Het is echter niet alleen maar zonneschijn en alcoholische versnaperingen, want we vinden de keuze van Gigabyte om niet meer van de standaard aanwezige switches mee te leveren dan best jammer. De extra set (en uiteraard kan je caps uitwisselen dus dat even terzijde), zijn namelijk niet de switches die de rest van het bord heeft. Koop je een K9 met liniaire rode switch, dan krijg je extra blauwe switches, en andersom. Eén kan op kunnen we nog waarderen, bijvoorbeeld een clicky-spatie of modifier key naast verder liniaire letters. Maar wanneer je hele toetsenbord tactile is en een paar switches niet? Ik vind het maar een aparte keuze. Een paar switches zoals ze standaard op het bord zitten erbij zou een extra steun in de rug zijn wat de Flaretechs betreft.

Wat ook jammer is bij Gigabyte randapparatuur is de software. Met alle respect voor de mensen die hier aan werken, maar dit is gewoon heel erg basic en niet gepolijst, en voelt knullig naast wat we zien van Logitech, Corsair, etcetera. Gelukkig hoef je er niet echt in te zitten, je kan tenslotte de on-board settings gebruiken, maar toch.


Verder overigens geen zorgen over ‘typische’ game zaken. NKRO, anti-ghosting, 1ms response, etcetera, dat is vanzelfsprekend en hier ook aanwezig.

[anchor=d][/anchor]

Verlichting


Ok, misschien toch nog even de software in. LED effectje kiezen, of gewoon lekker een vast kleurtje kiezen voor jezelf, opslaan, en afsluiten.


Het resultaat. Nette, grotendeels mooi egale verlichting, met een ietwat afname van de helderheid onderin de secundaire functies. Niets wat je in de weg zit zelfs bij volledige helderheid in een pikdonkere ruimte, dus prima wat mij betreft. Zelf vind ik het woord Aorus op de basis wel een leuk detail wat net even wat extra geeft, maar wederom niet overdrijft.







Conclusie


Het is soms erg lastig om je niet te laten beïnvloeden door informatie vooraf. Precies om die reden proberen we altijd te voorkomen dat we andere reviews van een product zien waar we mee bezig zijn, maar in dit geval was er echt totaal niets gecommuniceerd. Het bord kwam in een doos, zonder bericht, press release, indicatie van featureset of enig idee wat de prijs zou moeten zijn. We hebben hem uitgepakt, op de foto gezet, waren direct te spreken over de fysieke indrukken van het bord, en zijn er lekker mee gaan werken.

Pas ruim nadat we een beeld hadden gevormd over de K9 en het idee hadden dat hij vermoedelijk iets van 149 euro zou gaan kosten bleek dat 129 euro te zijn; iets duurder inschatten dan dat hij gaat kosten is natuurlijk een harstikke positief gevoel over het product. Gezien de niet al te rijke feature insteek van het bord, we zien tenslotte geen polssteun, fysieke macro keys, fysieke media keys, usb- of audio passthroughs en dergelijke, kan je daaruit dus concluderen dat wij hem puur op basis van de fysieke indrukken ten opzichte vande rest van de markt hoger hadden ingeschat dan wat hij je kost. Zo is hij een klasse meer solide dan de bekende Cooler Master Masterkeys Pro L, stugger dan een Strafe (RGB) en doet hij ook geen haar onder (laten we hem er net boven zetten) voor de erg stevige SteelSeries Apex M500 modellen, die overigens geen RGB hebben op ditzelfde prijspunt. Overigens geen gebrek aan concurrentie natuurlijk of het nu 129 of 149 is, tot op zekere hoogte concurreert die hele range met elkaar gezien wij denken dat iemand die 129 voor ogen heeft de stap naar 149 niet al te extreem zal vinden. En daar, dus ietsjes hoger, zijn ook modellen te vinden met de nodige eigen sterke krachten zoals bijvoorbeeld een polssteun (CM MasterKeys MK750 bijvoorbeeld, een pittige klant voor dit model, K9 is nipt zwaarder, maar op feature vlak is het gat groot).

In hoeverre we de switches dan moeten wegen is, lastig. Enerzijds zijn deze Flaretechs nieuw en heeft Cherry de rep duidelijk mee (en vanuit het oogpunt van de fabrikant, zijn die prijziger), anderzijds zijn de eerste indrukken van twee Flaretech bordjes heel erg positief, en zien we heel veel in de eenvoud waarmee ze te vervangen zijn. Theoretische discussies terzijde, Cherry is ook niet onbreekbaar, en zowel de RGB verlichting is kwetsbaar als de switch zelf wanneer misbruikt bijvoorbeeld door vocht. Ik blijf als iemand die er zwaar aan is gewend nog altijd Cherry ‘fan’, maar concurrenten als deze maken die afweging flink zwaar dat we toch op de rand zitten van subjectief, en niet objectief wegen. Maak die waarde afwegingen zelf, maar ik ben stiekem toch wel heel erg gecharmeerd door deze Flaretech switches en de eenvoud van vervanging in geval van nood.

We zijn zeker niet onverdeeld positief over de Gigabyte overigens, want naast de dikke bouw hadden we toch graag iets meer gezien. Dat de software ‘meh’ is valt nog wel te vergeven met de on-board mogelijkheden, maar moeten we desondanks noemen. Echter op 129 euro had iets extra’s fijn geweest als extra overtuiging, er is tenslotte heel erg veel te kiezen op en rond dit prijspunt en alle beetjes helpen op zo’n moment. Polssteuntje had een argument kunnen zijn, fysieke media keys ook en had goed gepast bij het uberdegelijke gevoel van dit model. Het feit dat ze extra switches en keycaps meegeven is wel leuk, maar zouden we Gigabyte vragen om in elk geval ook wat van dezelfde switches als op het bord zitten mee te leveren. Juist dat kunnen vervangen is zo’n enorme plus, en dan is het hebben van reserveswitches de tweede logische stap die de levensduur van dit product verder kan oprekken (zonder extra kosten van los online bestellen).

Gebruik je geen polssteun, en vind je fn-media keys ook gewoon prima, maar wil je wel een beetje RGB actie, dan kom je ook snel boven de 100 euro uit en dan is de stap naar deze K9 ook weer niet gek prijzig. De K7 van Gigabyte is één van de meer betaalbare Cherry MX RGB bordjes concludeerden we onlangs, maar gezien de overtuigend betere fysieke indrukken van dit model, bouwtechnisch is dit echt heel tof maar ook de afwerking is chiquer, plus het vervangbare switch concept zouden wij er toch 2 tientjes extra voor geven. Dat hij tegen een slokje water moet kunnen is dan een kersje op de taart die we niet onbesproken zullen laten.

We hebben het vaker gezegd, het is heel erg lastig om een goede mech uit te zoeken simpelweg omdat er zo verdomd veel goede modellen zijn, en daarin ligt ook de uitdaging van Gigabyte, want een goede beschikbaarheid speelt dan een grote rol in de aantrekkingskracht van dit model en het is nog wachten op voorraad. Net als bij moederborden is het vooral zaak om je feature wensen heel duidelijk te maken voor jezelf. Past dit model daar binnen, dan heb je een supersolide no nonsense ramplank voor je snuffert met een weliswaar jong, maar wel erg interessant nieuw switchtype. Ons inziens het bekijken, en het aanraden meer dan waardig.



Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:

Over Stephan
Stephan en Nada kennen elkaar dankzij online gaming en een liefde voor toffe tech. Tegenwoordig houden zij elkaar bezig met maken van reviews van computer hardware. Hun doel: Uitgebreide reviews die je een realistisch beeld geven van wat je van het product mag verwachten.