Logitech G403 Prodigy Wireless & G403 Prodigy Wired review
Productpagina @ Logitech
We hebben de laatste maaden flink wat muisjes onder handen genomen, en kijken we wat verder terug dan zie ik tientallen muizen op de lijst staan. Als ik dan begin met de stelling dat ik sinds kort een nieuwe muis heb als primaire werk- en game driver dan weet je alvast dat het onderwerp van vandaag heel erg veel goed doet. Voor de sentimentele lezers onder ons die nog met vochtige ogen terugkijken naar de dagen dat de MX510 en/of MX518 (of vergelijkbaar old-school Logitech) ongeslagen waren, droog je tranen maar vast, of pak je portemonnee erbij.
Mocht je de Logitech G900 en Logitech Pro (Gaming mouse) hebben gelezen dan heb je vast een grof idee wat je vandaag mag verwachten, maar om het allemaal een beetje spannender te houden pakken we dan maar gewoon twee muizen in één grip: De Logitech G403 Prodigy en de G403 Prodigy Wireless, te koop voor zo’n 59 euro en 89 euro respectievelijk. Zoals de namen al doen vermoeden zijn het twee praktisch vergelijkbare beestjes met enkel het vaste / losse draadje als verschil, en hoewel de meerprijs flink lijkt betreft het wel dezelfde draadloze uitvoering als we eerder dit jaar in de G900 zagen en daarbij zijn goede draadloze gaming muizen in de regel een stuk duurder, niet goedkoper. We gaan de vorm bekijken, de prestaties, de onderlinge verschillen en uiteraard een beetje vergelijken met de rest van de markt.
Eerst even ouderwets te specs van de fabrikant website. Links de G403 Prodigy Wireless, rechts de G403 Prodigy.
En de features. Hierbij pak ik het lijstje van de Wireless, en dan mag je uiteraard raden welke niet van toepassing zijn op het bedrade model.
De G403’s zijn redelijk gangbaar afgemeten. Vergeleken met de oude MX518 en G502 zijn ze iets hoger en iets korter op papier, en vergeleken met de voorganger, de G402 lijken ze wat kleiner maar at komt vooral door de wat uitgerekte achterzijde en het uitstekende duimgedeelte van de G402. In de praktijk komt het neer op een redelijk gemiddeld afgemeten palm grip muis. Wel is het gewicht van de bedrade versie aanzienlijk lager, en de draadloze variant die vanwege de batterij 20 gram zwaarder is zit zelfs nog aan de lichte kant van gemiddeld. Beide varianten bieden een extra gewichtje van 10 gram voor zij die toch iets meer gewicht willen, maar met of zonder gewichtje zijn ze simpelweg niet zwaar. Wat knoppen betreft zijn ze eenvoudig: links, rechts, twee duimknoppen, een scrollwiel en een DPI switch. Geen fancy toevoegingen hier.
Beide komen met dezelfde top sensor als we in de G502 en de G900 zagen, en de G403 Prodigy Wireless is dus voorzien van hetzelfde snelle en storing-ongevoelige draadloze systeem als die G900. Beide zijn ook voorzien van RGB verlichting.
Stapelen! Volgens mij zegt dat al iets over de richting waar deze review op gaat toch? Intern is het wel een beetje moderne Logitech cost-down; weinig luxe bij het uitpakken.
De G403 en G403 Wireless zijn, draadje uitgesloten, exact hetzelfde. Het uitpakken doen we dan ook een beetje door elkaar heen. Wat vorm betreft neigt de G403 duidelijk meer naar de klassieke gaming modellen toe; iets korter, een iets sneller oplopende rug (vanaf de onderkant gezien), maar weinig doet af van de klassieke mild-ergonomische vorm voor de rechterhand. We zien wat moderne vormen zoals de gebogen uiteindes van de knoppen waardoor je vingers beter in het midden van de knop blijven hangen. Hoewel glad plastic bovenop is de zijkant voorzien van een meer grippy coating; lekker voor de hand, minder lekker voor de foto. Overigens heb ik de G403 op moment van schrijven al lange tijd in gebruik en hij houdt netjes stand in de praktijk terwijl de foto doet lijken alsof het een vingerafdrukmagneet is.
Ten opzichte van de G502 valt de G403 op met relatief weinig knoppen. Twee voor de duim, een DPI switch onder het muiswiel, that’s it. Het muiswiel laat zich ook niet in de vliegwielmodus zetten.
Het voornaamste verschil tussen de G403 en G403 wireless is dus de kabel; vast op de G403, waar de wireless variant gebruik maakt van een opvallende micro-USB aansluiting zodat je kan gamen en laden tegelijk. De G403 Wireless komt dan ook met een USB dongle bestaande uit een nano dongle en een verlengstuk waar je de oplaadkabel normaliter in zet. In de praktijk heb je dus wel een kabel naar je bureau lopen en is enkel het laatste stukje draadloos. Dit laat je wel snel handelen wanneer de batterij aan laden toe is.
Onderop een aan/uit schakelaar op het draadloze model, beide modellen komen met een optioneel gewichtje van 10 gram. De reeds wat zwaardere G403 Wireless wordt zo nog wat zwaarder, de G403 blijft ‘leeg’ opvallend licht maar ik kan niet zeggen dat 10 gram nou zo’n enorm verschil maakt.
De software van Logitech behoort tot de betere van de gaming muizen. Net pakket om te zien / puntjes staan op de i, en tevens intuïtief en snel in gebruik. Kudos. Voor de goede orde: Instellingen kunnen op de muis worden opgeslagen, dus software installatie is geen vereiste als je er meer gaat LANnen. Typische instellingen om je knoppen en DPI settings aan te passen zijn uiteraard aanwezig.
Leuk aan de software bij het draadloze model is dat je kan zien wat de batterijduur is op een volle lading met de door jou gebruikte instelling. Nu zijn wij veeleisend en nemen we geen genoegen met minder dan de aller snelste communicatie, en dan kom je op ca 22 uur volgens de software gebruik uit wanneer je de verlichting geheel aan zet, of ruim 33 uur (wederom volgens de software) als je de verlichting achterwege laat. Redelijk vergelijkbaar met de G900, en net als met die muis liggen de praktische ervaringen op één lijn met de indicaties in de software; grote kans op een uurtje of twee meer zelfs. De eerste accumelding krijg je bij 30%, dus prima gelegenheid om een laad momentje te vinden.
De optie is aanwezig om je mis op je muismat te ‘tunen’, al heeft het in feite enkel zin voor de lift-off distance en zodoende is het weinig meer dan een aardige gimmick. Hetzelfde gaat op voor de heatmap om je klik gedrag in te zien.
En de software laat je natuurlijk de kleur van je LEDjes kiezen. Het resultaat, RGB of niet, blijft hoe dan ook bescheiden; geen flashy LED balken onderop of langs de zijkanten, een logo, een lijntje in je muiswiel, that’s it. Ik kan mee in de gedachtegang dat het wellicht wat dunnetjes is voor een inhoudelijk topmodel, maar verwacht desondanks toch meer positieve dan negatieve reacties wat de LED-lichte oplossing van Logitech betreft.
Één van de dingen die ik de laatste maanden graag anders wilde doen met muis reviews is het snel inzichtelijk maken van bepaalde onderdelen zonder dat iemand het hele ‘verhaal’ hoefde te lezen; smaken verschillen nu eenmaal. Alle punten waar we normaliter op letten worden daarom nu in één tabel onder de header prestaties samengevat.
Hoe testen wij een muis?
Wat vorm betreft kijken we naar hoe hij ligt in een ietwat grote mannenhand (afstand onderzijde pols tot top middelvinger 20cm, afstand onderzijde pols tot top wijsvinger 19cm) en een gemiddeld grote vrouwenhand (pols – middelvinger 17,5cm, pols – wijsvinger 16,5cm); we zijn tenslotte een test- en review team. Zo kunnen we bepalen welke grip stijlen geschikt zijn bij verschillende handmaten. Op dat moment bekijken we ook de coating van de muis; is deze ‘grippy’ of juist glad, gevoelig voor vuil of juist lekker afstotend. Ook bekijken we de knop posities voor het geval dat er één of meerdere lastig te benaderen is.
Daarna volgen de knoppen en vooral switches zelf; hoe is de primaire en secundaire click, en hoe doen eventuele extra knoppen het; zijn ze niet te sponzig, juist heel zwaar, etcetera. Hoewel 90% van game muizen gebruik maakt van Omron switches kan ook in de implementatie nog verschil zitten; een harde shell kan de knop bijvoorbeeld voelbaar zwaarder maken. Van het scrollwiel noteren we opvallende elementen; zijn de stappen bijvoorbeeld heel groot of klein, zwaar of licht, en zitten er extra features in zoals hem zijwaarts kunnen bewegen of zit er een vliegwiel stand op.
Alvorens we verder gaan meten gaan we de muis ‘gewoon’ ervaren in al onze dagelijkse taken. Vooral het gamen is dan natuurlijk relevant: Vallen er zaken op, schiet de muis te kort in de intensievere games zoals CS:GO, loopt de muis soepel over de muismat, hoe is de lift-off distance, etcetera. Afhankelijk van de situatie kan die test periode oplopen tot enkele weken, al is enkele dagen (met meerdere uren per dag gebruik) het absolute minimum.
Uiteindelijk is het tijd voor meer droge tests waarbij Microsoft Paint nog altijd een rol speelt, maar vooral Mouse Testers (i.c.m. de game ervaringen) een grote rol speelt: meten we belangrijke afwijkingen zoals acceleratie, prediction of jitter? Soms lastiger om met zekerheid vast te stellen (en soms pijnlijk duidelijk) zijn zaken zoals smoothing of anti-jitter, maar ook daar wordt op gelet. De maximale tracking speed is uiteraard ook een puntje; vooral specifieke FPS muizen moeten de meest fanatieke swipes natuurlijk goed tracken. Als laatste bekijken we of de polling rate wel wordt aangehouden; elke game muizen fabrikant roept 1000Hz/1ms, maar in de praktijk blijkt dat niet altijd het geval en het komt soms voor dat muizen op 500Hz/2ms zelfs beter functioneren. Uiteraard dit alles op meerdere DPI niveaus om eventuele issues op dat gebied uit te sluiten.
Voor de liefhebbers van grote stappen snel thuis, de tabel met samenvatting:
Dat ik vanaf het eerste moment te spreken was over de G403 mocht duidelijk blijken uit de introductie. Echter om uit te leggen waarom hij bevalt moet ik toch even denken en daarvoor zal ik toch wat andere modellen moeten aanhalen. De G900 noemde ik de laatste maanden de technisch meest indrukwekkende muis op de markt, echter net als de Logitech Pro is het een niet al te fors model en met mijn iets boven gemiddelde handen is een beetje meer body wel prettig. De G403 is, zelfs voor handen van 20,5cm, een meer comfortabele palm grip (zij het zonder echte pink rest). De oude G402 lijkt op papier niet al te veel af te wijken, maar is in de hand toch wat smaller, en wat fysieke stevigheid betreft wint de G403 het ook overtuigend. De wat klassiekere rondere vorm van de G403 bevalt mij (jawel, geheel subjectief) sowieso wat beter dan de iets harder gelijnde G502, al blijft ook dat een uitstekend uitgangspunt voor gaming muizen (Zeker als je meer knoppen wilt). Hoewel het in een Logitech review praktisch vloeken in de kerk is moet ik de Razer Deathadder even noemen, want van alle muizen is dat het model waar de G403 mij aan deed denken, en dat bedoel ik enkel positief. Razer brengt over het algemeen sterke gevoelens naar boven bij gamers (love it or hate it, weinig in between), maar de Deathadder vorm wordt over het algemeen toch wel gewaardeerd. De Logitech G403 heeft iets zachtere rondingen, maar enige gelijkenis is toch onmiskenbaar.
De keuze voor een zachtere grippy coating aan de zijkanten bevalt ons beide hier op zich prima, het maakt foto’s wat lastiger maar in een normale situatie zie je de ietwat hogere gevoeligheid voor vingerafdrukken en vuil niet, maar blijft hoe dan ook (net als de vorm) altijd wat subjectief. Wat echter niet ter discussie staat zijn de algemene indrukken wat betreft stevigheid weinig te wensen over laten. Waar ik bij de G402 de opmerking maakte dat het merkbaar wat dunner voelde (relatief dan, de oude Logitech series waren een soort vooroorlogse kwaliteit) voelt de G403 gewoon aan alle kanten keurig geproduceerd aan, en dat terwijl de bedrade variant toch wel heel erg licht is. 10 gram optioneel gewicht verandert daar niet heel veel aan, maar wederom bevinden wij ons hier in een subjectief gedeelte. Beide varianten zijn in elk geval niet zwaar, even los van wat je met dat optionele gewichtje doet, en glijden ook goed vlot oer een houten tafel of stoffen mousepad. Voor liefhebbers van wat zwaarder lijkt de keuze voor de draadloze variant met gewichtje eronder (eventueel aangevuld met een niet te gladde mousepad) wel logisch, want met die combinatie komen in elk geval op een meer gemiddeld zware ervaring uit.
Het feit dat je op geen moment het idee hebt dat je iets negatiefs wilt zeggen over de vorm of bouw helpt de muis natuurlijk al een eind in de goede richting, maar is op zich niet genoeg. De positieve gevoelens zetten echter voort in de uitvoering van de switches. De 20 mil click Omrons zijn al uitstekend, maar de aanwezigheid van hetzelfde springveer systeem uit de G900 en de Pro is een bijzonder mooie extra: klikken wordt net dat beetje scherper, en de snelle terugslag voelt beter. Ga je er echt beter van gamen? Dat zal ik niet beweren, maar het voelt lekker scherp, en om deze terug te vinden in een meer betaalbaar segment is enkel positief. Waar de Pro iets minder kracht nodig leek te hebben om te activeren lijkt dat hier overigens niet het geval, en vergeleken met ‘normale’ Omron muizen voelen ze niet lichter, wellicht zelfs marginaal zwaarder aan. Let wel op dat de primaire clicks als gevolg een stukje luider dan gebruikelijk zijn, mocht je echt stilte zoeken zou deze niet bovenaan je lijstje staan. Secundaire switches zijn wat forser uitgevoerd maar wel scherp; wederom geen sponzen hier. Het muiswiel is net als de Pro vrij standaard, gemiddeld tot ietwat lichter dan gemiddeld zwaar, en gaat in kleine bescheiden voelbare stappen. Prima praktisch voor gamen en all-round gebruik; zwaarder is soms fijn in shooters, maar wordt vaak als vermoeiend ervaren bij dagelijks gebruik. Logitech kiest hier dus voor de combinatie kwaliteit en veilig.
Sensorprestaties zijn ook in de G403 top en ze herhalen feitelijk hun kunstje. Of je nu los gaat op paint, flick shots oefent in CS, of hoe zwaar je hem ook probeert te testen met behulp van Mouse Tester, iets te klagen vind je niet. Niets afwijkingen, wederom geen praktische beperkingen wat betreft tracking speed, een standaard keurig lage lift-off distance die eventueel wel naar wens te veranderen is; alles wijst gewoon op een topper, ongeacht de DPI waar je de voorkeur aan geeft, of je de prestaties nu nodig hebt om te gamen of dat je voor ander werk pixel-precies moet werken.. De PMW3366 heeft de reputatie duidelijk niet voor niets, en hoewel andere merken hard bezig zijn om hun eigen PMW3360 muizen op de markt te zetten heeft Logitech hun implementatie dankzij hun flinke headstart duidelijk al geheel uitgewerkt.
Wat de Wireless variant betreft uiteraard de vraag of ze de draadloze prestaties van de G900 foutloos hebben weten over te brengen, het was tenslotte dat onderdeel die de enorme prijs moest verklaren, maar ook hier weet Logitech te overtuigen met een razendsnel, praktisch niet van draad te onderscheiden, signaal. Zelfs met reactietijd tools zien we geen aantoonbaar verschil. Net als bij de G900 claimen ze ook hier dat het signaal niet kapot te krijgen is, maar bij gebrek aan test methode (en geen issues met storingen op andere draadloze muizen) moeten we ze wat dat betreft maar op hun woord geloven.
Een perfecte muis voor iedereen bestaat niet, maar af en toe zie je zo’n model die voor echt heel veel mensen geweldig is. De MX518 (en de vele Logitech varianten met grofweg gelijke vorm) was er zo één, en de G403 mag die titel wat mij betreft ook weer gaan dragen voor Logitech, ondanks dat het een beetje als een gevecht voelt tussen een gespierde heavyweight van vandaag en een inmiddels jaren gepensioneerde kampioen waarbij de herinnering volgens mij mooier is dan de realiteit ooit was (insert een Sylvester Stallone grapje hier). Of die vergelijking enkel door de daadwerkelijke vormgeving van de G403 komt, een textbook palm grip voor zowel gemiddelde als iets grotere hand terwijl de voorganger (G402) toch net wat kleiner voelde, of dat ik mijn mening een beetje laat kleuren door de wat klassiekere en meer ingetogen stijl in de G403 dan het futuristische wat Logitech de laatste jaren kenmerkte durf ik niet met zekerheid te zeggen, maar laten we het er op houden dat ik vanuit objectief of subjectief standpunt simpelweg niet kan klagen over deze muizen.
Duidelijk objectief zijn uiteraard de uitstekende sensorprestaties waar niets tegen in te brengen is, maar ook het gevoel van bouwkwaliteit wat Logitech met de G403 weet over te brengen is een verbetering over de voorganger; wederom geen slecht woord van mij over dit model. Wel dien je rekening te houden met het feit dat hij ook wat de knoppen betreft redelijk bescheiden is uitgevoerd: De G502 heeft er stukken meer als je dat zoekt, en kent ook nog de vliegwiel functie in het scrollwiel waar de G403 het meer basic houdt. Ook liefhebbers van echt grote muizen zullen hun heil nog altijd willen vinden in specifieke modellen daarvoor, want de G403 is een prettig handje vol maar zeker niet overdreven. Maar wat unieke smaak terzijde is het hier gewoon veel moois voor de grote markt, van de sensor tot de software en de verlichting, en vooral ook wat knoppen betreft genieten dankzij de springveren onder de 20 mil Omrons voor die net wat scherpere (en luidere) clicks, en wederom uiteraard ook uitstekende duimknoppen uit kamp Logitech.
Nu gaat bovenstaande op voor zowel het bedrade als draadloze model van de G403, waarbij de bedrade dan nog het ‘nadeel’ heeft van rijk gevulde draadjes-muizenmarkt rond zijn 59 euro adviesprijs, al staat die daar eenvoudig zijn mannetje. Voor de liefhebbers van zeer lichte muizen is de versie met vaste draad wel merkbaar lichter door gebrek aan een batterij, al zijn ze beide aan de lichte kant van gemiddeld. De draadloze variant mag overigens wel noemenswaardig meer kosten, maar de draadloze implementatie van Logitech die we uit de G900 kennen laat simpelweg niets te wensen over wat hem een inhoudelijk voordeel geeft boven de draadloze muizen van de concurrentie. Concurrentie is er als gevolg alleen op gebied van presentatie, denk aan modellen met een exotischere vorm of complexere RGB uitvoering dan de wat neutrale G403, maar de prestaties en prijs worden door andere draadloze modellen simpelweg niet geëvenaard. Nu heeft de G900 weliswaar het voordeel dat deze ook linkshandigen aan kan spreken, maar het voelt alsof je bij de G403 niet langer een flinke meerprijs hoeft te betalen vanwege de (ongetwijfeld enorme) ontwikkelkosten van die verbinding die de G900 naar de markt bracht.
De G403 Prodigy Wireless is uiteindelijk net zo ultiem als de G900 is, maar het prijskaartje is in verhouding veel netter; als gevolg niet alleen een perfect knaagdier maar ook een hele redelijke aankoop. En in de ogen van iemand met de warmste herinneringen aan Logitech muizen ‘of old’ is de G403 (wired of wireless) het model waarmee we die oude warme gevoelens voor goed kunnen laten rusten: Een klassiek bescheiden en uitstekend vormgegeven design met uitstekende sensor, uitstekende switches, uitstekende draadloze implementatie in geval van de G403 Wireless en keurige bouw. Een zeer zeldzame 10/10 en mijn nieuwe muis. Overigens is mij opgevallen dat de G403 Wired op dit moment voor 45-50 euro te koop is; specifieke wensen terzijde zal je daar geen betere muis voor je geld vinden.
Extra info: De eerste (release) batch G403’s kenden een beetje speling in het scrollwiel, waarbij je bij super snelle zwaaien (low-sense en snelle acceleratie) een tik hoorde van het scrollwiel tegen het frame, dat bleek uit eigen ervaring en ervaringen van andere die-hard muis fanaten die om dit model zaten te springen. Hoewel vooral een issue voor de CS die-hard, eenmaal opgevallen was het toch een hinderlijke ervaring. Inmiddels lijkt dat probleem verholpen; twee recente G403’s (Feb 2017) hebben daar geen last meer van, wat de deur open zette voor de volle 10/10.
Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:
[wpdevart_facebook_comment curent_url=”http://www.techtesters.eu/logitech-g403-wireless-wired-review/” title_text=”” order_type=”social” title_text_color=”#000000″ title_text_font_size=”1″ title_text_font_famely=”arial” title_text_position=”left” width=”100%” bg_color=”#d4d4d4″ animation_effect=”random” count_of_comments=”10″ ]
