Razer Blackwidow Chroma v2 (Yellow Switch) review


Hoewel de Razer Blackwidow X in een geheel nieuw kleurtje inmiddels bij ons is beland is de BlackWidow Chroma V2 nog altijd de onbetwiste high-end unit van Razer. Niet de eerste keer dat we naar Razer’s mooie toetsenbordjes kijken, maar wel de eerste keer dat we met de gele switches van Razer aan de slag gaan. We hebben de laatste maanden de nodige mechs gezien, en deze review week lijkt zelfs helemaal mech-mania, maar Razer is vast niet bang voor een beetje strijd toch?

De Razer Blackwidow Chroma v2 wil zich vooral onderscheiden met eigen unieke switches en een comfortabele polssteun. Uiteraard is de Chroma RGB verlichting een focuspunt maar RGB effecten zien we inmiddels vaker wel dan niet in de prijsklasse waarin Razer wil spelen: 176 euro. Laten we dat mid-high (maar meer high) noemen.

Uitpakken


Zij die Razer een beetje kennen weten dat het uitpakken van hun producten meestal wel een feestje is. In het geval van de Blackwidow Chroma v2 is het in elk geval geen uitzondering. Verpakking zelf is keurig, uiteraard rijkelijk voorzien van Razer green, maar vooral de kleine details in de layout zoals het vakje waar de documentatie in zit maakt het toch net even mooier dan wanneer die gewoon ergens onderin worden geduwd.




De leukste detail is wellicht nog wel de key tester die tevens dienst doet als sleutelhanger, welke bij het indrukken ook nog eens licht geeft.



Verder gaat het natuurlijk hierom:



Één toetsenbord, en één bijpassende polssteun.

Bouw en features


Direct valt op dat de Razer Blackwidow Chroma v2 zwaar is, heel erg zwaar. Lekker stevig dus, al is dat meer gangbaar dan uitzondering in het luxe mech segment. Hoewel de afwerking van buiten van kunststof is geeft het toetsenbord zelf weinig mee, en zo valt Razer eigenlijk niet positief of negatief op in de wereld van mid-high end mechs. Opvallend is dat de Blackwidow X dan wel weer van metaal is, al is metaal meer gevoelsmatig een plus dan dat het objectief echt veel uit hoeft te maken. Niets mis met stevig kunststof in mijn optiek.



De keuze voor een bescheiden, haast zakelijk font kan in elk geval op mijn goedkeuring rekenen. De wat fijnere stijl zien we ook terug in de sub functies onder bijvoorbeeld de f-keys, wat het geheel in elk geval op één lijn houdt. Lopen we het bord langs dan zien we de gangbare US International layout (brede linker shift, brede enter) zonder aparte afwijkingen, en dat de media features onder de f-keys zitten; fysieke mediaknoppen ontbreken dus. Wel opvallend zijn de vijf extra macro keys.









Net als het lettertype op de knoppen zelf is eigenlijk de hele uitvoering van de Blackwidow Chroma v2 strak gehouden; een klein detail zoals het RGB verlichte Razer logo terzijde is het zowat een echt stealthy bordje. Rechts zien we wel de USB passthrough en de audio passthrough (direct met bijbehorende 3,5mm kabel richting je pc), waarbij het positief is dat Razer de enkele gevlochten kabel vanuit je toetsenbord niet overdreven dik heeft gemaakt. Onderop uiteraard nog het verwachte voetje, verder niets aparts. De kabel zit overigens wel vast aan het bord.








Speciale aandacht voor de polssteun, want die is duidelijk anders dan het gebruikelijke hard plastic, tot zover je al polssteunen bij je mechanische plank krijgt. Het is een heerlijk zacht uitgevoerd faux lederen geval waarbij de enige zorg lijkt dat je er wellicht geen krassende voorwerpen over wilt halen, dan denk ik bijvoorbeeld aan scherpe horlogebandjes. In de hele gebruikservaring was het zonder enige twijfel de grootste, m.i. positieve invloed waarmee Razer zich af weet te zetten van het gebruikelijke. Polsenwolkjes, i like. Met de ingebakken magneet klemt hij zich prima vast waardoor hij in gebruik niet los schiet, maar als je hem weg wilt leggen is het weer een eitje. Prima uitvoering.








En daar is de Razer Yellow switch: liniair, bijna bizar hoog actuatiepunt, en geen tactile of click effecten. De ABS keycap zelf toont van onderen wat minder dan strak spuitwerk, en tevens valt op dat de keycap ook iets lichter en dunner is dan we van A-merken in deze klasse gewend zijn.



Specificaties


De specificaties en features van de Razer website:


In het tech specs lijstje zien we eigenlijk weinig spannends wat we al niet hebben gezien (USB pass through, audio, e.d.) of wat eigenlijk te verwachten was: 1000Hz polling (sorry, Ultrapolling), RGB verlichting, etcetera. Wel opvallend is slechts 10 key rollover waar n-key (eindeloos) redelijk gebruikelijk is bovenin de markt, maar anderzijds is het niet echt een issue tenzij je met meer dan 10 vingers geboren bent, bijzonder flexibel bent, of graag je voorhoofd voor de spatiebalk inzet.

Razer switches


Speciale aandacht voor de Razer switches waar Razer zelf natuurlijk de nadruk op legt. In het begin maakte Razer gebruik van Kailh switches, die toch vooral bekend stonden als Cherry MX clones en waarbij de ’60 mil click lifespan’ meer gericht leek op beter klinken dan de eeuwen oude Cherry claim van 50 miljoen dan echt iets toe te voegen. Lifespan zegt ook niet zo veel als quality control en acceptabele afwijkingen van de specs, en juist daarin bleken vooral de eerdere Kailh modellen geen uitblinkers. Toegegeven: huidige varianten doen het best aardig, en het verschil is dan soms lastig te ervaren.

Tegenwoordig zegt Razer zelf de gehele ontwikkeling in de hand te hebben en zo een perfecte gaming switch te maken, maar het nadeel van fanatieke marketing is dat het soms wel even blijft hangen: in de Kailh dagen was “de Razer switch” ook de beste (nee, dat was het dus niet), en daarvoor toen Razer ook bij Cherry keek was Cherry uiteraard de beste. Los van de complete irrelevantie van 50 versus 80 miljoen, geen hond die één van beide daadwerkelijk gaat halen, zet het je dus aan het denken wat nu feit en fictie is. Feit is dat we over een handje vol Razer borden nog geen kapotte switch hebben gezien, maar de relevante sample size en actuatie aantallen om daar echt wat over te zeggen zijn praktisch niet haalbaar.

In het achtergrondfilmpje wordt gesproken het feit dat traditionele mechanische switches voor typen bedoeld zijn en niet voor gaming, maar uiteindelijk blijkt het nieuwe Razer eindresultaat nog altijd een extreme benadering van de mechanische switches die wij eigenlijk al jaren kennen; kijk je verder dan je neus lang is dan brengt dat simpelweg vragen op en echte inhoudelijke antwoorden zijn op de Razer site zelden te vinden. Dat is overigens niet per definitie slecht, want dat doen ze even goed ook niet bij bijvoorbeeld hun muizen die wel top sensoren gebruiken.

Waar we de Razer Green en Orange switches wel wat vaker hebben gezien was de Yellow een firstie, en het valt ook op dat Razer deze switch in minder modellen verkoopt dan de andere twee: naast deze Blackwidow Chroma V2 kent enkel de Tournament edition van dit bord (TKL variant) deze switch.

Hoe zijn die in de praktijk? Alle mooi verhalen terzijde, de basis constructie is niet heel erg anders dan wat we van Cherry gewend zijn, en het opvallende actuatiepunt van 1,2mm en druk vereiste van 45 gram kennen we ook van de Cherry MX Speed Silver. De totale travel is op papier iets korter, 3,5mm, maar er.. je zal ze naast elkaar moeten leggen. Ik kan niet zeggen dat ik ook maar enig significant verschil merk, zij het met de kanttekening dat een dergelijke korte actuatie an sich wel echt wennen is. Net als de MX Speed Silver reageren ze echt bizar snel, wat voordelen heeft maar zeker aan het begin ook wel eens wat onbedoelde actuaties registreert. Ga je puur voor fast paced gaming, dan loont het vast om je in te spelen op een bord als dit of alternatief met dergelijke snelle switch, maar als all-rounder neig ik toch echt naar de andere switchtypes.

Het is vaker besproken, maar de Razer switch en keycap heeft iets meer ruimte naar de zijkant wanneer je ze probeert te wobbelen, tot zover je daar een werkwoord van kan maken. Ga je daar op letten dan krijg je zeker niet het gevoel dat dit allemaal beter is dan de bekende weg. Ik merk er geen pepernoot van in gebruik, ook niet met de BlackWidow X die hiervoor een tijd op het bureau lag, maar het mag duidelijk zijn dat ik niet echt geëmotioneerd raak door de hele hype eromheen. Koop het bord voor welke reden je dan ook mag vinden, maar laat de verhalen er omheen lekker voor wat ze zijn.

Feit blijft wel dat de originele Cherry MX switches, zeker de fancy RGB varianten, in productieaantallen de vraag niet kunnen voldoen en dat veel merken mede daardoor alternatieven zijn gaan opzoeken. Exclusieve deals, voorheen met Corsair en de RGB switch, recentelijk nog met Corsair en de de Cherry MX Speed Silver switch, zijn dan een verdere steun in de rug om een alternatief pad te kiezen. We begrijpen dus meer dan goed waarom Razer dit pad bewandeld.


Software


De Razer software blijft absoluut tot de top behoren hoe intuitief en overzichtelijk het is. De schone eerste indrukken zijn prettig, maar feitelijk alles wijst vanaf dat punt zichzelf. Acties aanpassen, macro’s maken en gaming mode instellen (alt-tab blokkeren en dergelijke narigheid), nadenken is geen vereiste. Ook kan je bijvoorbeeld keystroke stats bijhouden per game.





Er is in feite maar één nadeel aan het hele softwarepakket waar ik in elke Razer review op zal wijzen: de verplichting om een account te maken en te activeren, zelfs met de optionele offline modus welke je na eenmalige activatie kan toepassen, is m.i. compleet onnodig of zeg maar gerust ongewenst. Het verhaal dat het voor de gebruiker de beste ervaring biedt wil ik best in mee, maar er is geen goede reden om –geen- opt out te bieden ergens in een obscuur hoekje. Vragen om activatie prima, vereisen dat je het doet equals puntaftrek. Iedereen kan een nep mail accountje aanmaken, maar hier weegt Razer de verschillende belangen m.i. verkeerd op.

Grote focus uiteraard op de LED functies, waarbij je uit tig effecten kan kiezen, presets kan gebruiken, of tot in detail alles per key in kan stellen. Ook hier gaat op: top gebruiksgemak.




Voor Razer Chroma producten is er ook een Chroma SDK / workshop beschikbaar, resultaten daarvan kunnen met elkaar gedeeld worden op de Razer site. Zo is het mogelijk specifieke 3rd party apps te installeren die verder gaande verlichtings effecten kunnen toepassen, denk bijvoorbeeld aan reactieve verlichting aan de hand van je muziek, of speciale LED effecten voor populaire games zoals LoL, DOTA of CS:GO, al dan niet reactief op de actie op je scherm.



Voor details daarover kan je het beste even zoeken op Chroma apps, er zijn namelijk eindeloos veel apps en te veel om hier ook maar kort te bespreken.

Verlichting


Na installatie van de software kunnen we natuurlijk ook even lekker RGB-pic-fappen:








Of Razer-Green’en natuurlijk, hoe kan het ook anders:




De keuze om het oppervlak onder de keycaps wit te houden helpt de verlichting wat meer tot leven te komen. Anderzijds is de keuze voor een donkere in plaats van transparante switch behuizing weer een beperking voor de hoeveelheid licht de buiten de letters op de keycap zelf tot uiting komt, en de kleinere font op de keycaps zelf helpt ook niet een extreme helderheid neer te zetten. Hoewel niet het meest heldere resultaat past dit m.i. wel beter bij de strakke, neutrale of ‘stealth’ uitvoering waar Razer zo duidelijk voor lijkt te gaan en het zet ook opvallender af tegen de concurrentie die vooralsnog zonder uitzondering de route lijken te kiezen met grotere fonts om die helderheid maar op te krikken.



Conclusie


Al met al zien we zo een flink aantal factoren waarop Razer duidelijk een eigen weg lijkt te kiezen, en dat verdient ook enige waardering; meelopen worden we op de lange termijn niet beter van. Nu zijn er enkele eigenwijze keuzes waar ik zeer positief tegenover sta, maar als iemand die lastig van zijn Cherry plankjes af te slaan is lukt het Razer niet om te overtuigen dat hun switches beter zijn zoals ze natuurlijk maar al te graag claimen. Maakt het veel uit? Razer Yellow en MX Speed Silver voelen eigenlijk redelijk hetzelfde, helemaal wanneer je ze niet direct naast elkaar legt en zorgvuldig verschil probeert te voelen, dus who cares denk je dan. Ze hebben objectief nipt wat meer speling als je bewust naar de zijkant gaat drukken, maar subjectief tik ik er weer niet anders op. Doe met die informatie wat je wil, maar ik heb met Razer producten vaker dan niet het gevoel dat mensen hun mening al klaar hadden voordat ik wat erover schrijf.

Net als bij de variant met oranje switches valt op dat de Razer Blackwidow Chroma v2 met gele switches ook wel echt stiller is dan wat we op de meeste Cherry MX borden ervaren, en dat kan een flinke plus zijn voor zij die tot laat gamen met een slapende partner in de achtergrond. Tenminste als je mech-trouw wilt blijven, want veel stiller dan een meuk rubberdome wordt eht niet. Waar dat verschil precies in zit is niet duidelijk, maar het verschil in de praktijk is significant en dat mag je zeker in je aankoop meewegen. Hoe dan ook: de beste samenvatting voor de switches blijft gelijk aan wat ik een keer eerder stelde: zij die niet aan één merk switch gebonden zijn mogen lekker de andere pro’s en con’s van dit bord gaan beoordelen, maar Razer gaat een Cherry die-hard echt niet overtuigen met een mooi verhaal over hoe hun switches beter zijn (al krijg je die eigenwijze gebruikers toch lastig overtuigd). Hou er dan nog wel rekening mee dat de Yellow switches echt primaire gaming switches zijn, met een absolute #1 focus op snelle actuatie en dat het ze ook wel gevoeliger maakt; de ‘Green’ of ‘Orange’ voelt wat veiliger als typist.

Maar die inhoudelijk pro’s en con’s van dit product dan dan. Fysieke bouw is keurig, een stalen interne plaat zorgt voor een rigide plank in de basis, maar de afwerking bovenop is wel weer kunststof. Minder gevoelig dan aluminium voor vet, maar het oogt wel eenvoudiger en minder ‘duur’ dan de aluminium afgewerkte K95 of Claymore (die dan wel weer duurder zijn). Het voornaamste probleem is dat wanneer je 180 euro uit geeft, de stap naar 200 niet eens zo groot is. Aan de andere kant, of de prijs nu 150 of 200 euro is, een gebrek aan concurrentie is er sowieso niet en dat zal de trouwe Razer fan ook weer weinig interesseren. Objectief gezien is het echter gewoon een pittige strijd voor elk mechanisch toetsenbord in deze prijsklasse dat er zo verdomd veel te kiezen is, en dat er maar heel weinig slecht is; lood om oud ijzer verhaal.

Wat features betreft is het ook gewoon geven en nemen, en zeker geen gestreden strijd: Ik had graag een fysieke volume knop gezien in deze prijsklasse in plaats van fn-functies, en als het even kan natuurlijk ook media keys, maar de aanwezigheid van 5 extra macro keys is juist weer fijn. De USB- en audio passthrough zijn mogelijk handig, en de meegeleverde zachte polssteun (die magnetisch vastplakt) verzacht letterlijk elke eerdere opmerkingen en is een veraderming om mee te werken. Zelfs als Cherry fan is het niet te ontkennen dat een dergelijke extra een groter effect heeft op de gebruikservaring dan de onderlinge switch verschillen, al hebben zij inmiddels ook de Cooler Master MK750 (Cherry, ook een vergelijkbare zachte polssteun, wel RGB en media keys maar weer geen losse macro keys) wat de positie van de Blackwidow V2 wel lastiger maakt dan toen we dit model eerder bekeken en de zachte polssteun echt een uitzondering was. Wel vinden we de software van Razer fijner in gebruik, al moeten ze de eis van verplichte registratie echt eens laten vallen.

Het is ergens frappant dat in een flinke rij ‘gaming fabrikanten’ precies Razer, het bedrijf wat toch bekend staat om flink wat extreem opvallende producten, juist één van de meest ingetogen ontworpen mechanische gaming borden op de markt zet en daarin zelfs vermoedelijk het meest aantrekkelijke selling point hebben voor een groter publiek. Ze gaan niet mee met de trend van grotere, opvallende fonts om meer licht door te laten maar kiezen juist voor een strak, bescheiden font, en het hele toetsenbord is één van de meest zwarte, stealthy ontwerpen die wij hebben gezien. Zelfs niet Razer fans zullen wat dat betreft toch even kunnen twijfelen. Smaak is subjectief etcetera, maar ik denk dat de keuze om het core design juist eenvoudig te houden door veel mensen absoluut als een goede stap gezien zal worden. Daarbij denk ik dat Razer ook een voorzichtige schatting maakt dat hun eigen fans Razer toch wel trouw blijven (dat is wat wij in de praktijk in elk geval wel merken, Razer heeft veel fanatieke volgers en even veel fanatieke tegenstanders), en voor hen is het dan belangrijker dat Razer niet echt iets significants laat liggen dan dat ze de ultieme value bieden, dat zou de ‘premium reputatie’ van Razer in hun ogen vermoedelijk eerder schaden dan baten.

TL;DR


Als je niet Cherry-bound bent en een strakke, neutrale, donkere mech zoekt met een stiller-dan-gebruikelijke aanslag, razendsnelle switches voor gaming, nette RGB actie en bovenal een heerlijk zachte polssteun? De Razer Blackwidow Chroma v2 met gele switches is dan echt geen gekke optie. Zeker niet de goedkoopste die aan die eisen voldoet en daarmee vermoedelijk een model dat zich toch echt op de Razer trouwe gamer richt, maar dat maakt dit inhoudelijk niet minder dan een goed toetsenbord.



Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:

Over Stephan
Stephan en Nada kennen elkaar dankzij online gaming en een liefde voor toffe tech. Tegenwoordig houden zij elkaar bezig met maken van reviews van computer hardware. Hun doel: Uitgebreide reviews die je een realistisch beeld geven van wat je van het product mag verwachten.