Razer Viper Ultimate review


Als Razer vraagt of je even naar hun kantoor te komen omdat ze echt een bijzondere nieuwe muis hebben om te tonen dan wekken ze natuurlijk wel wat interesse. Geen peripheral merk brengt zulke sterke emoties in mensen op als Razer (love it or hate it…), maar vooral wat muizen betreft doen ze soms toch echt goede dingen.

En de nieuwe Viper Ultimate is daar ook één van, laten we dat meteen alvast even stellen. Een muis waarmee ze overduidelijk, deels omdat ze het hardop zeiden, de aanval openen op wat velen inclusief wij hier het laatste jaar als ‘de ultieme draadloze gaming muis’ noemden: de Logitech G Pro Wireless. De belofte: nog betere prestaties, nog betere switches, nog lichter en tegelijkertijd een nog langere accuduur, en nog wat luxe erbij ook. De vraag natuurlijk: lukte het ze op mijn G Pro Wireless te laten vergeten?


Verpakking en accessoires


De prijs van 169 euro merken we niet direct als we de verpakking krijgen. Er zit nauwelijks gewicht in, maar dat is natuurlijk een beetje ‘the point’ van dit monstertje.



Leuk is de terugkeer van een dock om je muis aan op te laden. Compact, je USB dongle gaat erop, voorzien van RGB met een leuke feature om via de kleur weer te geven wat de accustaat is, en vooral heel erg grippy op je bureau. Het plakmateriaal aan de onderkant kan aardig wat hebben.





Leuk is dat Razer ook het paracord concept wat bij muis fanaten populair is niet negeert. De wat lossere kabel voelt veel flexibeler en beter aan wanneer je die gebruikt. Hij is iets dikker dan die van de MM710 omdat de kabel de muis ook moet kunnen laden in een noodgeval, maar met 70 uur accu en een laaddock? Kleine kans dat je dat ooit echt nodig hebt.


2

Vorm, bouw, afwerking


“Kleiner en lichter” is de huidige trend als het op FPS muizen aan komt. De Viper vorm is echter niet extreem klein, net als dat de G Pro Wireless dat eigenlijk ook niet is. Hij is iets aan de kleine kant van gemiddeld waardoor de meeste handen hem perfect kunnen claw grippen, maar kleinere handen hem alsnog prima kunnen palmgrippen indien gewenst. Licht is hij wel met 74 gram. Slechts enkele grammen minder dan de Logitech, maar wel direct merkbaar. Belangrijk: hij is uitstekend gebalanceerd. Bouwkwaliteit is ook dik prima, afwerking is strak, en het feit dat je het logo nauwelijks ziet zonder RGB vind ik ook wel tof. Het valt niet mee om een lichte muis luxe aan te doen voelen, maar wat telt voor mij: dat het maar stevig voelt.




De vorm is wel nipt ergonomischer dan Logitech, met net wat meer rondingen en vooral ook iets fijnere curves van de voorste knoppen. Het verschil is klein, maar je ziet duidelijk dat Razer naar het design gekeken heeft en bedacht wat beter kon.



De optische switches van Razer beloven sneller te zijn, en vooral ook duurzamer. Het bekende dubbelklik fenomeen van de Omron switches die in 90% van alle muizen zitten zullen iedereen bekend zijn, met optische switches heb je daar geen last van. Ze zijn ook stiller, maar subjectief vind ik ze toch iets zachter voelen dan de harder geveerde modellen in de G Pro Wireless. Die klikken harder, maar gevoelsmatig ook wat scherper. Het muiswiel is verder aan de stugge kant, fijn voor games, merkbaar wat meer weerstand als je ook in Word werkt. De zijknoppen zijn ook fijn, ze liggen iets naar binnen zodat je hem met beide handen kan gebruiken zonder misclicks, maar vooral lekker scherp.



Onderop zien we een tweede populaire innovatie: PTFE feet. Dit glijdt beter dan de traditionele muisvoetjes en is ook een fijne verbetering. Als gevolg glijdt de Viper wat beter dan de G Pro Wireless. Aan de andere kant glijdt de Cooler Master MM710 nog wat beter, al weet ik niet of dat komt door het gewichtsverschil (nog eens 20 gram lichter) of de vorm van de gliders. Onderop zit ook de DPI switch en de dongle-storage.


Prestaties


Aan de basis van de prestaties staat een nieuwe sensor, de Pixart PWM3399, die Razer in hun marketing Focus+ noemt. Dat hij 20,000 DPI native aan kan is allemaal heel leuk, maar wij en wij weten dat dat soort getalletjes vooral gemaakt zijn om mensen te overtuigen die niet beter weten dan dat 20,000 meer is dan 16,000.

In hoeverre er echt nog wat beter kon aan sensoren is een lastige vraag. In de praktijk is het namelijk gewoon onmogelijk om het verschil tussen deze sensor, de Logitech Hero implementaties, of eigenlijk elke high-end optical Pixart echt te ervaren. Alle theoretische voordelen (die we wel gaan bespreken), die uiteraard stevig vermarket worden, moet je wel een beetje proberen te nuanceren. Dat ga ik dan ook proberen te doen, onderwerp voor onderwerp, maar voor we dat doen: deze sensor is uitzonderlijk nauwkeurig, per-DPI instelbaar, lift-off kan keurig tot 1mm, trackt mijn maximale swing van ca 9m/s (da’s best hard) zonder moeite, en is objectief gewoon onderdeel van de absolute top. Dat je je daar geen zorgen over maakt.

Maar om toch op die paar unieke punten in te gaan: Om te beginnen met Razer Hyperspeed, volgens hen een 25% snellere draadloze techniek dan elke concurrent en de snelste, beste draadloze tech op de wereld. Ware het niet dat Logitech al jaren 1ms claimt, en 25% van 1ms .. er.. good luck with that. Toch valt het goed te testen door gewoon te kijken naar wat telt: welke muis het eerst een click-signaal doorgeeft. Kijken we naar de bounce test, dan zien we dat ze om en om een keertje winnen, maar dat Razer gemiddeld nipt een fractie van een milliseconde wint. Dus hoe je het went of keert: draadloze en button prestaties zitten snor.

Asymetric cut-off, een feature om de lift-off distance los te koppelen van je leg-em-terug distance, is een nieuwe feature di ik minder interessant vind. De prestatiewinst van die feature zien we simpelweg niet terug ten opzichte van de lift-off gewoon op 1mm zetten. Geef je daar om, zet hem op 1mm en dan is hij uitstekend.

Motion Sync is wel weer een leuke waar we veel over hebben gesproken met Razer. Tot zover ik het begrijp is het de synchronisatie tussen het signaal van de sensor met het signaal over USB, waardoor je in theorie altijd de beste, meest recente informatie aan je pc door stuurt. In mouse tester kunnen we dat ook heel goed terug zien in de xcounts vs time grafieken met een strakkere lijn dan bijvoorbeeld de Logitech G Pro Wireless of G403. Met slechts één probleem: in de xVelocity grafieken zien we weer geen verschil. Of twee problemen: in de praktijk voel je het verschil alsnog niet.


De vraag is dan ook vooral wat vind jij belangrijk? De wetenschap dat dit tot het beste op de markt behoort (dat hadden we dus al gezegd), of de wetenschap dat je in elk geval theoretisch net een voorsprongetje hebt (check)? In beide gevallen komt de Viper er goed uit. En ‘huidige muizen zijn al top’ is geen argument om niet verder te ontwikkelen natuurlijk.

Software en features


Razer’s Synapse 3 is net als het merk zelf een gevalletje haat-liefde. Het feit dat je tegenwoordig niet hoeft te registreren is echt een compliment waard, het halsstarrige vasthouden aan de verplichte registratie was echt een punt. Niet langer dus, hurray.

De software zelf is net als elke concurrent wat aan de gevulde en logge kant, maar wel effectief en gepolijst. Knoppen aanpassen, performance aanpassen, je muispad ‘calibreren’ met de leuke extra dat hij dan later automatisch herkent welke muispad je gebruikt (leuk, zij het wat niche), sleep mode aanpassen, en natuurlijk je RGB aanpassen. Of direct uit synapse, of in Chroma Studio als je veel Razer (en Chroma Compatible) devices in mooie effecten wil verwerken. Het werkt, het ziet er leuk uit, het is hooguit wat aan de grote kant. Zelf ben ik een grote voorstander van de key-shift functie, waarmee je één knop kan aanwijzen als shift, waarmee andere knoppen een tweede functie krijgen. Zo kan een FPS muis ook een beetje meer MMO muis zijn (of je media controls bijvoorbeeld)




Positief is echter dat je alle settings in 5 profielen op de muis kan opslaan. Je kan na je instelling dus gewoon de software verwijderen als je dat wil, dus als software een bezwaar is: prima oplossing?

RGB Showcase







Conclusie


Door de jaren heen heb ik de nodige Razer muizen hoog in mijn lijstjes staan, maar vooral wat draadloze muizen betreft hadden ze wel wat in te halen. Vooral het lang vasthouden aan die verdomde Twin-Eye sensoren die elke vorm van lift-off gedrag hinderde was een doorn in het oog voor low-sense gamers, maar ook de afweging tussen lichtjes en accuduur waarbij Razer te vaak voor de lichtjes koos was een ding. Het feit dat ze met de Razer Viper Ultimate op alle fronten echt een uitstekende muis neer weten te zetten waarbij ze consequent de juiste keuzes maken, ook (of eigenlijk: vooral) voor fanatieke FPS gamers, is dan echt een hele positieve stap.

Er zijn wel wat opmerkingen uiteraard. Zo vind ik de optische switches net wat minder fijn voelen dan de spring-Omrons van de Logitech G Pro wireless, ondanks de theoretische voordelen dat ze duurzamer zijn en geen dubbel-click issues kunnen hebben, plus het feit dat ze gemiddeld nog nipt sneller weten te actueren dan de grote concurrent. En hoewel hij beter glijdt dan de G Pro Wireless zien we andere PTFE muizen zoals de MM710 dat nog wat beter doen. Zeker geen breekpunten, maar iets voor een volgende revisie wat nóg beter kan. Objectief is vooral de prijs een dingetje, want hoewel hij met 169 euro op papier even veel moet kosten als de G Pro Wireless ligt die inmiddels voor 119 in de schappen. En 50 euro verschil is wel geld, zeker met de kennis dat je de prestaties in de praktijk eigenlijk niet van elkaar gaat kunnen onderscheiden en de vorm en het gewicht niet extreem anders zijn.

Maar dat wil niet zeggen dat je geen waar krijgt voor je geld. Zo krijg je een keurige, compacte dock die goed vast ligt en de muis makkelijk pakt en een accuduur die nog net wat langer is dan die van Logitech terwijl het gewicht nog een paar gram lager ligt. Niet alleen een knappe prestatie an zich maar hij is dus praktisch altijd gewoon draadloos waar je de Logitech af en toe met de kabel moet opladen (of een charging mousepad, maar ik heb liever een grote zachte mousepad). Motionsync levert ook mooiere grafieken op dan vorige ‘top sensor’ muizen, en combineer dat met de gemiddeld heeeel nipt snellere switch actuatie en dan mag Razer toch zeggen dat ze ‘the mouse to beat’ hebben. Het is in elk geval de eerste muis in meer dan een jaar die mij er op wijst dat de G Pro Wireless inmiddels een jaar ‘oud’ is, en de eerste muis sinds die welke mij kan overtuigen dat er (wat subjectieve voorkeuren terzijde) objectief in elk geval niets daadwerkelijk beters te koop is. Het is dus zeker niet de enige valide keuze op de markt, maar voor wie het geld kan missen is die laatste wetenschap van ‘er is in elk geval niets beter’ toch wat het meeste telt. Kortom:


Vragen over de producten die we bespreken? Aankoopadvies nodig of gewoon gezellig chatten met ons? Je vindt ons op:
Onze Discord server voor chat en tech talk (gratis en geen installatie noodzakelijk).
Techtesters YouTube
Techtesters op Instagram
Foritain op Twitter (auteur, test-chef)
Nadalina op Twitter (baas, foto-heldin)

Over Stephan
Stephan en Nada kennen elkaar dankzij online gaming en een liefde voor toffe tech. Tegenwoordig houden zij elkaar bezig met maken van reviews van computer hardware. Hun doel: Uitgebreide reviews die je een realistisch beeld geven van wat je van het product mag verwachten.