X-bows Ergonomic Keyboard


Nee, het is geen Kickstarter week bij ons, maar puur toeval dat we meerdere Kickstarter toetsenborden in dezelfde week bespreken. Het doel van het X-Bows toetsenbord project was om een efficienter, ergonomischer toetsenbord te ontwikkelen, op basis van mechanische switches uiteraard, en de steun daarvoor vanuit de Kickstarter community leek niet verkeerd: ze gingen vele malen over hun doelstellingen heen.

Wij kwamen met X-Bows in aanraking op Instagram, waar wij af en toe ook wat met plaatjes doen enzo waar Instagram voor gemaakt is, en uiteindelijk belandde er zo ééntje bij ons om te testen. Het heeft even geduurd, want zoals je op de plaatjes zal zien is het wel ‘even’ anders, maar we hebben een redelijke mening klaar denken we.

De X-Bows wordt inmiddels uitgerold naar pre-orders. Nieuwe orders worden opgenomen met een verwachte shipping date van ‘Januari 2018’. De versie met internationale shipping kost ca 180 monopolie-dollars, of 140 Amerikaanse dollars, wat met het risico van importheffingen en BTW een lastige klant maakt om in te schatten wat je er netto voor kwijt gaat kunnen zijn.

Bouw en features


Het doosje is in elk geval chic, netjes verpakt, nette presentatie, Type-C kabeltje, plaatje klopt.




Het bord zelf is even wennen. Kwaliteit geeft direct de indruk dat het top is, lekker stevig, nette afwerking, mooi geslepen randje in de toplaag, wat dat betreft kan deze op tegen de grote toetsenbord bouwers van deze wereld. Afwerking gewoon in orde, stevige voetjes met voldoende grip, onderkant prima stevig, allemaal zoals het hoort.








Waar het om draait is natuurlijk de indeling, en die moet je echt even tot je laten komen. In de basis zien we dat de bekende layout een draai maakt in de natuurlijke richting van de hand, maar kijken we verder dan zien we dat er toch flink wat aanpassingen zijn gemaakt in tegenstelling tot wat bijvoorbeeld zo’n ‘natural keyboard’ geval van Microsoft doet. Dit is duidelijke wat exotischer. Control en shift zijn nog wel op de bekende plekken aanwezig, maar bevinden zich ook in het midden, net als de extra delete en enter knop. Het iz echter vooral het gedeelte boven de pijltjes toetsen waar er wat meer sprake van gewenning is, want om het bord compact te houden is dat deel wat rijkelijker en compacter gevuld. Minder breed betekend meer ruimte voor je muis, en als resultaat een wat compactere houding van je schouders, wat de bekende argumenten zijn van ergnomische voordelen van TKL boven full-size. Overigens zien we ook media functies en dergelijke onder de f-keys, dus in die hoek gewoon een typische layout.





Font en secundaire features zien er best netjes uit. Niet overdreven, wel net even een eigen karakter. Niets mis mee.



De keycaps zijn wel tweedelig opgebouwd, wat X-Bows PC+ABS noemt. Ze zien er netjes uit, maar voelen niet bijster anders dan gebruikelijk, wat wellicht niet verkeerd is. Onder die caps zien we ook een bekend gezicht: Gateron switches. Cherry mag dan wel -de- naam zijn, Gateron gaat ook al de nodige jaren mee. Wat gevoel betreft blijven ze trouw aan de kleur standaarden die Cherry zet, dus eigenlijk is het niet echt iets om bij stil te staan. Wat nuance verschillen, maar zelfs een snowflake zal daar vermoedelijk niet over vallen. Oh, en er zitten natuurlijk lichtjes in.




In de praktijk


Mijn oorspronkelijke plan was om de review op te bouwen met “Dag één met de X-Bows” “Dag 10…” etcetera. Maar de tekst die op de eerste dag in Word stond zou zelfs de fanatiekste volger nog geen woord wijzer uit worden. Kortom: ik zat echt overal naast (vaker last van, dat terzijde). Het was echt even zitten, wat uurtjes hier en daar, voordat het een beetje begon te wennen. Bij lange na nog niet het tempo waarmee we reviews uitrollen, maar voldoende om te zeggen ‘hey, ik snap dit wel’. Het is in elk geval niet zo ver gezocht als het in eerste instantie lijkt, en vooral de lichte curve in de letter rijen ben je zo mee uit de voeten.

Het zijn in dat opzicht ook geen theoretische problemen, of uitvoering-technische problemen, waarmee X-Bows te maken heeft. Het allergrootste probleem is de strijd tegen wat in een gebruiker als mijzelf zit vastgeroest: gewoontes. Tik je zoals een typist hoort te typen, met de juiste 10 vingers op de juiste plaats, dan zal je geleidelijk gebruik weten te maken van de extra controls en shifts, zeker als het primair om typen gaat. Want wat de letters zelf betreft merk je vrij vlot dat je vingers op deze manier wel degelijk ‘natuurlijker’ op de knoppen landen. Maar met mijn 8 vinger actief, 9e vinger hangt er een beetje bij en de 10e doet maar wat techniek dankzij best forse handen en wat eigenwijze neigingen, iets wat geen type-leraar iemand ooit aangeleerd zou hebben, is het soms wel lastiger. Wanneer het gros van de knoppen worden bediend door ‘de verkeerde’ (in theorie) vinger in een standaard layout, is het gewoon flink meer wennen, ondanks dat de keuze om de pink te verlichten en de duim wat meer werk te geven natuurlijk niet heel ver gezocht is.

Een ander aspect wat onder de streep er toe leidde dat ik tot dusver niet het niveau met de X-Bows heb gehaald wat ik vooraf hoopte is het werken op meerdere locaties. X-Bows is als TKL goed mee te nemen, en de kabel laat je eenvoudig op je plekken liggen dus is ook het bezwaar niet, maar nadat ik het een paar avonden vergat (wederom, gewoontes doorbreken is voor sommigen pittig) mee te nemen van kantoor naar huis voelde een deel van de vooruitgang weer verdwenen.

Daar kunnen we echter wel wat uit leren, en dat is dat je vooral een goede motivatie dient te hebben om af te wijken van de standaard. Het is veel makkelijker voor mij om het te negeren dan wanneer je een gebruiker bent die bijvoorbeeld wel last van de polsen heeft bij normaal typewerk. Dan is het alsnog onmogelijk om als iemand -zonder- klachten vast te stellen wat de invloed van dit bord is op situaties -met- klachten, maar het is niet bijster lastig om te voelen dat de wat natuurlijkere draaiing van de hand, plus de kortere bewegingen van sommige vingers, wel een stap in de goede richting zijn.

Wanneer je het vanuit dag oogpunt kijkt moeten we dus vooral concluderen dat je hier niet per sé heel erg lang voor hoeft te gaan zitten om eraan te wennen, een paar avonden bracht ons al ver dus een paar weken actief gebruik zal een normale gebruiker (dus niet een semi-pro-typemachine) genoeg geven, maar dat het vooral zaak is om echt consistent te zijn. Regelmatig teruggrijpen (al dan niet om praktische redenen vanwege meerdere devices) is merkbaar vertragend in de ervaring. Nu kunnen we dat onszelf voor een deel aanrekenen (neem je toetsenbord mee sukkel), maar ook kritische vragen stellen bij het feit hoe praktisch het nu echt is. Zit je met een zakelijke laptop, neem je dan altijd je toetsenbord mee? Even overal je toetsenbord mee naar toe nemen is makkelijker gezegd dan gedaan.

Verlichting


2017, en dus RGB, en X-Bows gaat daar niet onverwacht in mee. RGB onder alle switches, leuk RGB dingetje in het midden, wat leuke effecten, en kennelijk per-key aanpasbaar in de software, die vast ergens te downloaden is maar kennelijk niet op hun eigen site, wut? Het maakt niet uit, we snappen het idee, en de plaatjes zeggen genoeg over de verlichting.












Conclusie


Al met al was het X-Bows toetsenbord een interessante ervaring. We zien en voelen het doel wat ze proberen te bereiken met de layout, en waarderen de objectieve elementen van het toetsenbord die onder de streept bijna allemaal gewoon heel erg goed zijn. Bouwkwaliteit, afwerking, aanslag, etcetera, ook hier vinden we het knap dat een kleine club een fysiek bord neer weet te zetten waar menig grote fabrikant nog wat van kan leren. Zaken als RGB zijn verder gewoon leuk leuk, en eigenlijk ook wel te verwachten tegenwoordig.

In ons geval waren er echter hordes die een toetsenbord niet kon doorbreken. Als fanatiek typist met op meerdere locaties waarop de standaard layout lag was gewenning wel een punt; ging het na drie avondjes thuis erg goed, was het een stap terug nadat ik juist op kantoor veel aan het tikken was op mn andere bord. Ja, meeslepen is dan het idee, maar dan moet je dat wel doen. Hoewel we inzien dat er in theorie geen hele grote stappen genomen hoeven te worden om eraan te wennen wordt het wel lastig wanneer je al tig jaren een jezelf aangeleerde ‘foute’ vingerindeling hebt aangeleerd. Wanneer je als tester dan oomk geen last hebt van de problemen die het product probeert op te lossen is het ook extra lastig om het punt te bereiken waar je stiekem toch op hoopt: een punt waarop je kan zeggen ‘dit lost die problemen op’ of ‘ik heb er nog last van dus het is niet goed’. Ik kan wel heel hip dit bord omhoog houden en zeggen ‘kijk eens hoe awesome dit is’, en dat is hij ook wel, maar daar hebben jullie niets aan. Nu is dit overigens geen probleem van X-Bows, want ik kan hetzelfde zeggen over het Sculpt bordje van Microsoft waar ik ook een dergelijke ervaring op heb, waarbij X-bows in elk geval nog een leuke extra functionaliteit aan het midden heeft toegevoegd. Dat ligt dus zeker aan mij, maar neemt niet weg dat ik gewoon geen harde claims kan maken.

Wanneer je voor welke reden dan ook toch voor ergonomisch wil gaan, en zeker wanneer je de nodige tik-uurtjes maakt, snappen we op zich ook dat je liever mechanisch pakt. De toetsen zijn nog wel wat hoger, maar we vermoeden dat kopers dan ook de optionele polssteun wel mee pakken om eventuele consequenties daarvan (tot zover iemand daar last van heeft) uit te balanceren. Toch zien we dan nog één horde, en dat is de beschikbaarheid. Het feit dat je een paar weken moet wachten tot daar aan toe, maar met de huidige prijsstelling kom je rond de 140 euro uit, plus een paar tientjes voor de polssteun, plus wellicht nog het numpad erbij, maar als ze je pakketje eruit pikken bij de douane komt daar natuurlijk nog BTW en importkosten overheen, met een beetje pech zit je dan richting de 250 euro? Het mag dan een mooi en stevig bord zijn, dat is gewoon serieus geld op zo’n moment waarbij je dan wel heel zeker zou moeten zijn dat dit voor jou de ultieme oplossing is.

De grote vraag is zo: wat zoek jij specifiek. Dat iemand graag mech wil snap ik, dat iemand ergnomisch wil snap ik ook, en dat iemand dan een lekker stevig, net uitgevoerd bord wilt ook. En in dat laatste opzicht zien we hier gewoon een objectief goed bord, met geen onbekende mechanische switches, goede afwerking, etcetera, dus als dat en de layout je aanspreekt, woop. Als je je zorgen maakte over dingen zoals kwaliteit, daar zie ik geen redenen voor. Ik vrees alleen dat om mensen die dit overwegen en niet 100%, maar zeg 90% zeker zijn echt te overtuigen ervoor te gaan de huidige distributiemethode met bijbehorende risico’s toch een hindernisje is. Als het ze zou lukken via reguliere distributie, dus met bijpassende zekerheden waar we in de EU gewend aan zijn en ze in de US/Azie maling aan hebben (zichttermijn / retourrecht / uit stock leverbaar), dit niche product aandacht weten te geven dan vermoed ik dat ze het over hele andere aantallen zullen hebben, en de super-niche status die ik nu zie weten te ontgroeien. Het product is onder de streep goed gebouwd, afgewerkt, en m.i. ook bedacht, nu nog de verkoopbaarheid vergroten voor zij die nu al niet super ergo- en mech fan zijn en dit zien en bijna op voorhand al weten dat ze dit zouden willen.



Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:

Over Stephan
Stephan en Nada kennen elkaar dankzij online gaming en een liefde voor toffe tech. Tegenwoordig houden zij elkaar bezig met maken van reviews van computer hardware. Hun doel: Uitgebreide reviews die je een realistisch beeld geven van wat je van het product mag verwachten.