Naast het kiezen van de foto’s was een andere uitdaging voor deze review te zorgen dat de Pro S niet ondergesneeuwd zou worden door de Pro X, en dit terwijl de Pro S op zichzelf toch ook één van de meer opvallende muizen is. Door hem een soort Pro X-Lite te noemen klink ik wellicht wat oneerbiedig, maar gezien de overeenkomsten in de basisvorm, en laten we niet vergeten een prijsverschil van dik 100 euro, hoef je dat absoluut niet negatief op te vatten. Het luxere exoframe maakt plaat voor een meer gangbare plastic constructie, maar de voornaamste vormen zijn zeer gelijkend. Van de primaire knoppen tot de knoppen en zelfs de indeling van de zijkant. De lime-groen elementen zijn iets minder dominant maar nog duidelijk aanwezig.
Het voornaamste verschil is uiteraard het kunnen aanpassen van de zijkanten. Dat kan bij de Pro S dus niet en de vorm is ‘as is’, zo ook het muiswiel welke ditmaal niet is te veranderen en tevens geen analoge stuur-actie heeft. Onderop zien we ook PTFE glijpads en geen optie deze te veranderen, en ‘slechts’een LED indicatie van je profiel en geen letters in een display. Maar laten we niet vergeten dat die punten echt uniek zijn aan de Pro X, en ook zelden voorkomen bij de concurrentie van de Pro S in zijn eigen prijsklasse.
Toch is de belangrijkste aanpassing waarmee je de muis naar je hand zet nog wel aanwezig. De achterkant kan net als bij de Pro X namelijk wel versteld worden. Zo kan je hem langer maken, of een beetje kantelen naar je eigen handpositie, voldoende om hem de meeste handen te laten vullen, of indien gewenst juist bewust klein te houden.
