Nadat ik een idee had wat ik wilde weten was het tijd om de routers daadwerkelijk aan te sluiten. Het viel vooral op dat at bijzonder vlot gaat. Uiteraard staan ze standaard in de DCHP stand dus je kan feitelijk direct aan de slag. Nadat ik ze op een meter of twee van elkaar had gezet, daarvoor is hopelijk geen diagram nodig, was het tijd om iperf te draaien en wat bestandjes over te knallen.


Bestandoverdracht keurig in lijn met de limiet van de Gigabit poorten op de router en de pc’s. iperf kwam echter terug met ca 1800Mbps voor bi-directional traffic. Holy. Herhaalde testen zaten tussen de 1500 en 1800 Mbps.

De volgende stap was om de afstand gaandeweg te vergroten en de snelheden te meten, maar gelukkig was ik te benieuwd naar de maximale afstand die wij hier in huis kunnen testen met directe line-of-sight; net geen 16 meter. Op deze afstand kwamen we echter tot precies dezelfde resultaten bij de bestandsoverdracht; oftewel die was nog altijd beperkt tot de maximale snelheden van de gigabit poorten. Iperf kwam echter met een resultaat van ca 1450Mbps. Terugwerkend naar kortere afstanden veranderde aan dat plaatje eigenlijk niets significants.


Ik ben uiteraard slechts een all-round geek en niet specifiek gefocust op router reviews, dus in hoeverre iperf prestaties te vertalen zijn was ik niet 100% helder over, en daarbij ben ik graag van de praktische relevantie. Theoretische doorvoer terzijde, deze router heeft uiteindelijk alsnog gigabit poorten voor de verbinding naar systemen, dus die blijven per definitie de beperking van de maximum snelheid als je verkeer heel snel één kant op wil laten sturen. Maar goed, dat data even snel door de lucht als door de kabel gaat tussen de twee pc’s is natuurlijk wel een geekshivver worthy.

Tijd om wat stoorzenders te introduceren. Bridge router achter een ikea kastje (gevuld met who knows what, don’t ask, don’t look, don’t tell), router achter een scherm geplaatst, tussen de poten van een bureau, achter de deur; veel maakte het allemaal niet uit en keer op keer kwam ik op resultaten grofweg vergelijkbaar met die van de lange afstand: Wireless –ad levert de data zo snel als dat het over het kabeltje naar je pc kan, en de iperf getallen lagen ook rond die eerder genoemde 1400-1450 Mbps.


In the words of the fantastic Lucio (Overwatch is nog in de aanbieding geloof ik, go get it) , it’s time to ‘amp it up’: Router meet wall. De muur in kwestie is een steunmuur van dit gebouw, ca 25 cm dik en rijkelijk gevuld met staal en een drama wat draadloos signaal betreft (en wat gaten boren betreft, pff). Dikke routers zagen we er doorheen komen met redelijk wat verlies, maar eenvoudige routers of versterkers gaan er veelal op stuk. Het was dan ook niet echt een verrassing dat er geen verbinding mogelijk bleek tussen de twee routers op deze hogere frequentie. Niks, nul, nada.


Wat wel als een verrassing kwam was het feit dat een eenvoudig tussenmuurtje, zonder staal (enkel steen en wat isolatie), al voldoende was om het signaal volledig te doen verdwijnen. Hoewel in deze opstelling enige vorm van signaal kaatsen uitgesloten is, wellicht dat in een andere indeling het signaal er wel ‘omheen’ zou kunnen komen, heb ik andere factoren zoals afstand of andere stoorzenders uitgesloten. Lijnrecht tegenover elkaar, enkel de muur ertussen, met ca 2 meter tussen beide. Het mocht niet baten: Muur wint.


De 60GHz resultaten lijken daarmee vrij eenvoudig samen te vatten: Razendsnel wifi binnen de ruimte waar de router staat, maar zodra er een muurtje staat zal je op het 5GHz of 2.4GHz netwerk moeten zitten.

Over Stephan
Stephan en Nada kennen elkaar dankzij online gaming en een liefde voor toffe tech. Tegenwoordig houden zij elkaar bezig met maken van reviews van computer hardware. Hun doel: Uitgebreide reviews die je een realistisch beeld geven van wat je van het product mag verwachten.