Het pakketje van DX.com was uiteraard heel dik verpakt, maar eenmaal uit z’n dikke bescherming is de verpakking van Rapoo amper groter dan het toetsenbord zelf. Op de verpakking staat direct al hoe je moet klikken, scrollen, en rechts-klikken. Handig voor mensen als ik die zelden een touchpad gebruiken, en dat niet zo maar hadden geraden.

In de verpakking zit het toetsenbord, een korte handleiding (ook Engelstalig), 2 AAA batterijen, de compacte reciever, en een kaartje van weet-ik-veel-wat, zoals ik zei is mijn Chinees niet zo sterk.



Foto’s met vieze verlichting in het donker doen hem eigenlijk weinig eer aan, maar goed.

Het USB adaptertje is in elk geval lekker compact zoals je tegenwoordig mag verwachten. Meteen even in een laptopje geprikt om een beetje idee te geven van het resultaat.

Voordat je hem kan gebruiken zullen de batterijen er in moeten, en als je het bordje op z’n kop legt dan zie je de mooie stalen achterkant. Deze geeft het toetsenbord een hoop stevigheid, en dat voel je direct.

Als we dan toch aan de achterkant zijn, in de hoekjes zitten kleine rubbertjes die onbedoeld schuiven en ook krassen op de tafel moeten voorkomen. Kom ik straks op terug in de praktijkervaring.

Naast het batterijklepje zit de aan/uit schakelaar om het toetsenbord eventueel compleet uit te schakelen. Persoonlijk vergeet ik het eigenlijk constant, maar het is een handige feature wanneer de kleine het toetsenbord weer eens heeft gepikt.

Batterijtjes onder het klepje. En we zien ook een plekje waar de USB adapter in kan als je hem op wilt bergen, of mee wil nemen. Kleine moeite, wel fijn.

Dan het bord zelf. We zien een redelijk bekende indeling, met grote shift knoppen, en een horizontale maar wel brede enter. Vooral kleine shift knoppen van sommige toetsenborden zijn mij een doorn in het oog, maar iedereen heeft zo zijn eigen voorkeuren. De euro knop ontbreekt voor ons Europeanen maar als je de computer aangeeft de US-International indeling te gebruiken werkt (rechter)alt-5 gewoon als vanouds. De FN-knop is oranje, net als de andere features die je daar mee kan bereiken, zoals Home/End, en PgUp/PgDn.



Helaas ben ik beperkt tot 600pixels, aan het einde kan je deze foto in high-res bekijken

De knoppen hebben een kleine texture in het materiaal, wat ze een klein beetje grip geeft, en het ziet er ook wel aardig uit. Het maakt ze in elk geval wat minder gevoelig voor vieze vingers, al wil je natuurlijk liever niet met vette handen aan welk toetsenbord dan ook zitten.

Mediakeys ontbreken ook niet via de FN-feature.

Home/End PgUp/PgDn zitten via de FN-knop op de pijltjes toetsen. Als dat knoppen zijn die je vaak gebruikt is dat wellicht wat onhandig, evenals dat de pijltjes zelf niet heel groot zijn. Een begrijpelijke consequentie van de noodzaak het bordje compact te houden, maar het kan een overweging zijn.

En dan het touchpad. Je ziet dat er een numpad op te zien is, dit numpad zie je altijd, en is niet een luxe led-feature of iets dergelijks. Via de slider schakel je tussen de touchpad feature en de numpad feature, afhankelijk van wat je op dat moment nodig hebt. Een opvallende en interessante keuze van Rapoo, en vooral een fijne toevoeging voor mensen die af en toe toch even een numpad nodig hebben voor hun HTPC setup.

Gezien de constructie staat het toetsenbord altijd onder een kleine hoek, dit werkt sowieso prettiger dan plat, maar je hebt geen mogelijkheid om de hoek aan te passen.

Tja, en dat is het eigenlijk wel. Er zitten geen ledjes op om aan te tonen of je caps-, num- of scroll lock geactiveerd hebt, geen andere knoppen, truukjes, of wat dan ook. Het is een compact en functioneel bordje zonder verdere toeters en bellen (nou ja, anders dan het touchpad/numpad dan he)

Over Stephan
Stephan en Nada kennen elkaar dankzij online gaming en een liefde voor toffe tech. Tegenwoordig houden zij elkaar bezig met maken van reviews van computer hardware. Hun doel: Uitgebreide reviews die je een realistisch beeld geven van wat je van het product mag verwachten.