We gaan meteen de hoogte in met de verpakking. We krijgen al een voorproefje hoe de Tarantula X6 eruitziet. Toch is het een beetje onduidelijk, omdat er helemaal geen HD camera bijgeleverd wordt. Dit is op de website wel duidelijk aangegeven in de titel, maar je ziet keer op keer afbeeldingen terug van de camera op de webpagina wat het vaag maakt.



In de verpakking vinden we veel losse accessoires die één geheel moeten maken van de Tarantula. Je moet dus zelf nog even aan de slag voordat je kunt gaan vliegen.


Laten we beginnen met de afstandsbediening. We vinden twee joysticks die ieder over twee kanalen beschikken. De linker joystick is voor het opstijgen en dalen, en om naar links en rechts te draaien. De rechter joystick is om naar voor en achter te vliegen, en om naar links en rechts te bewegen. Er zijn ook twee ‘trimming’ knoppen aanwezig om volledig naar links of rechts door te draaien. Dan vinden we ook nog twee knoppen om te hooveren.

Er zit een zogenaamde ‘Hyper IOC Function’ voor automatische oriëntatie, zodat de Tarantula optimaal reageert in combinatie met de afstandsbediening. De oriëntatie zorgt ervoor dat de Tarantula altijd met de kopzijde de goede richting opgaat, of dit in de praktijk echt zo kun je dadelijk lezen. We vinden ook nog een collectie aan knoppen naast het schermpje. Je kunt de LEDS op de Tarantula uitschakelen voor een betere batterijduur, en we vinden hier ook twee knoppen om foto’s en video’s te maken. Het schermpje geeft basisinformatie zoals de snelheid van de motoren- propellers, kanaalinformatie en een batterijindicator.

De afstandsbediening maakt enorm veel herrie bij alles. We komen bij alle knoppen een hoge pieptoon tegen wat soms wel irritant is. De joysticks werken soepel, het is vooral even wennen aan de gevoeligheid, maar na wat rondjes went dit wel. De afwerking van de afstandsbediening is niet echt geweldig en voelt wat goedkoop aan. Voor het prijssegment waar de Tarantula zich in bevindt mag ik hier niet echt om klagen. Op de achterzijde vinden we een klepje om de afstandsbediening te voorzien van batterijen. Er gaan maar liefst zes 1.5V AA batterijen in, deze worden niet standaard meegeleverd, dus zorg dat je een voorraadje in huis hebt.




Het schermpje gloeit blauw op, zodat je in het donker alles beter kunt waarnemen. Het ziet er aardig fancy uit als je de propellertjes op het schermpje ziet bewegen. Het signaal wordt ook aangegeven, maar of dit nu echt accuraat of betrouwbaar is, daarover heb ik mijn twijfels.


We komen extra accessoires tegen om je Tarantula uit te breiden. Dit zijn plasticonderdelen dit niet echt van geweldige kwaliteit zijn. Ik heb het landingstel vrij snel kapot gemaakt, en eigenlijk werkt het zonder landingsstel net zo goed. Gelukkig waren ze voor de foto’s nog intact. We komen ook nog plasticonderdelen tegen voor om de propellers, deze doen hun werk erg goed. Je zult dadelijk wel verder zien hoe ik daarachter ben gekomen. 😉



Om de onderdelen te monteren krijg je een magnetische schroevendraaier meegeleverd in combinatie met schroefjes.



Op de onderkant hebben we vier kapjes die je kunt monteren over de LEDS voor een beter LED-effect. Deze monteer je in combinatie met de bescherming voor de propellers. We zien op het verlengde van de armen één LED aan de onderkant. Op de voorkant vinden we twee blauwe LEDS en aan de achterkant twee rode LEDS.



Als laatste komen we de adapter tegen om de batterij op te laden en een instructieboekje. Het instructieboekje is geschreven in het Chinees en Engels. Ik heb veel aan dit boekje gehad om kennis te maken met de knoppen op de afstandsbediening.

Op de adapter komen we een klein LEDJE tegen ter indicatie voor het opladen. Het werkt vanzelfsprekend: rood staat voor leeg/opladen en groen is een volledig opgeladen batterij. De batterij is voelt niet echt solide aan en is wat zacht. Dit maakt het wel makkelijker om de batterij in de Tarantula te plaatsen omdat ruimte vrij beperkt is.




Dan gaan we eindelijk door naar de Tarantula. De Tarantula heeft een wat muskiet-achtige look meegekregen, we zien weinig terug van een Tarantula. De enige overeenkomst zijn de twee giftanden aan de voorkant. De behuizing is van plastic gemaakt en voelt erg licht aan. De propellers zijn voorzien van schuim op de bovenkant mocht je een pijnlijke landing maken. Voor de prijs en de totaliteit van de Tarantula mag ik zeker niet klagen. Het ziet er prima uit, het plastic is niet van hoogwaardige kwaliteit en voelt wat goedkoop aan, dit geldt voor zowel de afstandsbediening als de Tarantula zelf. Het gewichtloze lichaam van de Tarantula kan zo zijn voordelen hebben voor de snelheid, manoeuvres en crashes. Toch kan het ook zo zijn nadelen hebben met bijvoorbeeld wat meer wind, dan kan het zijn dat de Tarantula te veel weerstand krijgt en moeilijk bestuurbaar is.




In de verpakking vinden we ook nog een set aan extra propellers wat altijd handig is. De propellers zijn te verwijderen met een trekbeweging. We zien op de afbeelding ook wat schroefgaten, hier kun je de plasticonderdelen op monteren.



We zien nog wat kleine openingen op het middengedeelte. Hierachter zit het PCB met daaronder de batterij. Je zou kunnen zeggen dat deze voor zowel warmte als voor de ingebouwde LEDS functioneert. Het effect ziet er in de avond op een afstand wel cool uit.



Als we de Tarantula omdraaien zien we meteen het klepje voor de batterij. Naast het klepje is een pinconnector aanwezig om de HD camera te monteren. Op het landingsstel is een inkeping gemaakt, zodat je de kabel gewoon kunt monteren wanneer deze geïnstalleerd zijn.

Eenmaal geopend krijgen we zicht op een kabeltje om de batterij aan te sluiten en we zien het PCB. De overige kabels die vanaf het PCB via de zijkanten lopen zijn de kabels naar de LEDS. Zoals eerder aangegeven is de batterij een beetje zacht. De ruimte om de batterij te plaatsen is vrij klein, door de zachtheid is het plaatsen van de batterij in combinatie met de aangesloten kabels wat makkelijker.



Het grote nadeel is dat je de Tarantula niet kunt uitschakelen. Je bent dus verplicht om keer op keer de batterij te verwijderen, anders blijven de LEDS branden. Dit maakt het gebruik wat minder gebruiksvriendelijk. Ik had het persoonlijk veel fijner gevonden als ik de Tarantula direct kan opladen vanaf de buitenkant.


Aan de onderkant van de propellers zien we een schattig klein tandwieltje en een groter tandwiel.


Als we alle onderdelen monteren op de Tarantula krijgt deze vorm. Het begint er nu nog meer uit te zien als een echte quadcopter. De plastic onderdelen zijn erg dun en daarom vrij kwetsbaar. Toch zou het wat beschermen moeten geven voor eventuele ‘beginnersklappen’.



Over Gastauteur
Dit artikel is geschreven door een onafhankelijke gastauteur voor Techtesters.eu