Als we de speakers naast elkaar zetten voor een foto dan begrijp je direct waarom een één op één vergelijking wat geluidskwaliteit betreft nergens over gaat.




Ik complimenteerde Edifier al met het geluid wat uit de R1280T (99 euro) en de R1700BT (169 euro) kwam, maar de R2000DB is daar zoals het prijskaartje ze verplicht echt een enorme overtreffende trap. Schakel je dan even terug naar de Play:1 dan mis je veel, heel erg veel: huis vullend volume, detail over de hele range, en een bass waar je u tegen zegt verdwijnen als sneeuw voor de zon. Naar aanleiding van een tip een tijd geleden ben ik meer gaan letten op de kwaliteit van het geluid op zeer lage volumes, en ook daar is het verschil haast pijnlijk duidelijk. Logisch natuurlijk, want zowel het formaat van de drives als de klankkast spelen daar een grote rol.

De R2000DB vult de ruimte van 7 bij 4,5 meter eenvoudig met indrukwekkend geluid, en twee muren verder begon onze kleine spontaan te dansen naar de tunes die door het huis resoneerden. Of zoals Sonos bij hun play:1 zegt: een diep, rijk bassgeluid. Positief nieuws als je je buren graag pest, negatief als je een kleine van drie twee kamers verderop ontwaakt die je vervolgens verplicht een playlist voor Katie Perry en andere pop meuk af te spelen. Toegegeven, zijn ‘dansen daddy’ terwijl hij vervolgens als een zot begint te springen is erg schattig. De Edifier is op maximaal volume zowaar oorverdovend, al blijft vervorming zeer beperkt (de anti distortion unit zal een rol spelen). Hoewel de R2000DB naast de Play:1 gigantisch lijkt merk je bij extreme volumes wel dat de set eigenlijk nog wat fysieke afmetingen mist, maar of je voor 300 euro nu een house party speaker mag verwachten is een ander punt. Ze komen zonder twijfel het beste tot hun recht van zeer laag tot middel-hoge volumes waarbij de kwaliteit voorkeur geniet boven ‘zo hard mogelijk’. Bij gebrek aan woordenschat voor audio-reviews moet ik het houden bij een indrukwekkende weergave die mij eenvoudig overtuigd ruim voorbij zijn prijsklasse, iets wat Edifier inmiddels structureel begint te doen.

De Play:1 moet wat het geluid betreft dus op elk front zijn meerdere erkennen. Kleinere drivers, kleinere klankkast, en het nadeel van een eenpitter zijn naast een stereoset uiteraard. Op dag 1 in de directe vergelijking dan ook een pijnlijke dag voor Sonos. Dag twee pakten we echter anders aan, en dat was door de Sonos simpelweg muziek te laten spelen op de achtergrond terwijl wij andere dingen aan het doen zijn, en dan merk je al snel dat de Sonos niet alleen technisch slim is, maar ook wat positionering betreft best slim is bedacht. Het geluid is goed genoeg dat je, zonder vergelijking, niet direct iets mist, en de speaker gedraagt zich ook verder keurig zonder vervelende trekjes te vertonen. De bass is dan niet heel vol, maar wel genoeg aanwezig voor de achtergrond of ondersteunend bij andere speakers. Ook het detail van midden en hogere tonen verliest hij in de vergelijking, maar zonder de joekels van Edifier er naast zorgde de Play:1 wederom voor een aardig stukje achtergrond muziek en een kwaliteit waar de meeste passanten toch positief op reageerden; Niet om te knallen, maar prettig gebalanceerd. Hogere volumes, laat staan maximale volumes, zijn praktisch uitgesloten met het enkele speakertje als je de kwaliteit wilt behouden, maar als elegante oplossing voor de badkamer of achtergrond muziek in een niet te grote ruimte verre van onaardig.

Over Stephan
Stephan en Nada kennen elkaar dankzij online gaming en een liefde voor toffe tech. Tegenwoordig houden zij elkaar bezig met maken van reviews van computer hardware. Hun doel: Uitgebreide reviews die je een realistisch beeld geven van wat je van het product mag verwachten.